«Լռակյաց հիվանդի» մասին. Մեղքը վերաբերում է անցյալին, պատասխանատվությունը՝ ներկային

Ալեքս Մայքլիդիսի վեպի գործողությունները կառուցված են Ալիսիա Բերենսոն անունով մի արվեստագետ կնոջ շուրջ: Թրիլլերի գլխավոր հերոսուհու կյանքը, թվում է, կատարյալ է: Հայտնի նկարչուհին ամուսնացած է նորաձևության ոլորտում հանրահայտ լուսանկարչի հետ, ապրում է Լոնդոնի հեղինակավոր թաղամասում: Մի օր ուշ երեկոյան, ամուսինը՝ Գաբրիելը, վերադառնում է նկարահանումից, և Ալիսիան 5 անգամ կրակում է նրա դեմքին, ինչից հետո այլևս ոչ մի բառ չի արտասանում:

«Լռակյաց հիվանդը» գրքի հերսոների  մտքերն է առանձնացրել բլոգեր  Էմմա Սարգսյանը։ Որքան շատ ենք պատասխանատվություն ստանձնում, այնքան ավելանում է մեր ուժը: Հետևաբար մեր խնդիրների համար պատասխանատվություն ստանձնելով՝ դրանց լուծման առաջին քայլն ենք անում։

Մեղքը վերաբերում է անցյալին, պատասխանատվությունը՝ ներկային։ Մեղքը ծնվում է նախկինում արած ընտրությունից, պատասխանատվությունը՝ հենց նոր կայացրած որոշումից:

Վեպի ամենացավոտ կառույցը հերոսների չստացված մանկությունն էր, թյուրիմացություն ծնողների շնորհիվ... Յուրաքանչյուր մարդու մեջ կա երկու սկիզբ ՝լավ ու վատ, և որ առողջ բանականությունն ունակ է դիմանալու այդ երկվությանը՝ միարժամանակ լավ եվ վատ խաղով։