Զոհը, ոստիկաններն ու սյունակագիրը. բացահայտվել է բռնաբարության 24 տարվա դեպքը
2017-ին դրանք ուղարկվել են փորձաքննության, և ժամանակակից տեխնոլոգիաների շնորհիվ բացահայտվել են 817 սերիական բռնաբարողներ: Նմանատիպ մի պատմություն էլ եղել է Նյու Յորքում: ԴՆԹ-ի փորձաքննության շնորհիվ ոստիկանությունը բացահայտել է ավելի քան 24 տարվա վաղեմության բռնաբարության գործը, որի զոհի հայտարարությունը ոստիկանությունն ու մամուլը ժամանակին համարել են կեղծ:
1994 թ-ին 27 ամյա մի կին, որի անունը դեռևս չի բացահայտվել, դիմել է Նյու-Յորքի ոստիկանություն ու հայտնել, որ իրեն օրը ցերեկով՝ Բրուքլինի պողոտայում բռնաբարել են: Կինը ոստիկաններին պատմել է, որ դուրս է եկել զբոսնելու, մտել է մթերային խանութ, գնումներ արել և զբոսայգով գնացել տուն: Բայց զբոսայգում փայտով զինված մի տղամարդ է հարձակվել իր վրա, պարանոցից բռնել ու քաշ տվել թփերի մեջ: Տղամարդը բռնաբարել է իրեն, հետո՝ թալանել: Տուժած կնոջ խոսքերով, տղամարդն իր պես աֆրոամերիկացի է եղել: Բացի դրանից, հայտնի է եղել, որ կինը լեսբուհի է ու պատրաստվել է դերասանուհի դառնալ:
Նյու Յորքի ոստիկանության ներկայացուցիչ Ջոն Միլլերը պաշտոնապես հայտարարել է, որ քննիչներն այդքան էլ չեն հավատացել կնոջ պատմությանը: Նրանց կարծիքով կնոջ մարմնի վրա ֆիզիկական բռնության հետքեր համարյա չեն եղել, իսկ ցուցմունք տալուց կինն անընդհատ շփոթվել է:
Երկու օր անց, NY Daily News-ը «Իսկական հանցագործությունը բռնաբարության մասին սուտն է» վերնագրով հոդված է տպագրել: Հոդվածի հեղինակը, հիմնվելով ոստիկանների ասածների վրա, վստահեցրել է, որ ոստիկանությունում կնոջը ոչ ոք չի հավատացել, և կեղծ վկայության համար նրան պետք է ձերբակալել: Ըստ հոդվածի հեղինակի, բռնաբարության մասին ամբողջ պատմությունը կինը հորինել է, որպեսզի այդ կերպ նա խոչընդոտի ԼԳԲՏ-ների իրավունքների ոտնահարման դեմ բողոքի երթը, որին նա մտադիր է եղել մասնակցել:
Լրագրողին ու ոստիկանությանը հետաքրքրել է, թե ինչու բռնաբարված կնոջ մարմնի վրա կապտուկներ ու հետքեր չեն եղել: Նա նաև պնդել է, որ կնոջ մարմնի և հագուստի վրա սերմնահեղուկի հետքեր էլ չեն եղել, սակայն հոդվածի հրապարակումից հետո Նյու Յորքի ոստիկանությունը կնոջից հրապարակային ներողություն է խնդրել: Չնայած դրան, հոդվածի հեղինակը ևս երկու հոդված է հրապարակել ու շարունակել է կնոջը խաբեբա անվանել: Մասնավորապես, լրագրողը պնդել է, որ ոստիկանության լաբորատորիան սխալվել է ապացույցների վերլուծության մեջ, և բռնաբարության որևէ փաստացի ապացույց չկա:
Այդ ժամանակ կինը The New York Post-ում մեկնաբանում է իրավիճակն ու հայտնում, որ իրեն «կրկնակի» են բռնաբարել. նախ այգում՝ մի մարդ, հետո՝ մամուլը: Նա զրպարտության համար մեղադրում է հոդվածագրին, սակայն դատավորը մերժում է կնոջ հայցը` նշելով, որ լրագրողը հոդվածում նշել է բացառապես ոստիկանության տրամադրած տեղեկությունները և իրավունք է ունեցել չնշել աղբյուրի անունը: Վարկածներից մեկի համաձայն, աղբյուրը ոստիկանության ներկայացուցիչ Ջոն Միլերն է եղել, որն այժմ ղեկավարում է Նյու Յորքի ոստիկանության՝ ահաբեկչության դեմ պայքարի բաժինը: 1998 թ-ին այդ նույն լրագրողը ոստիկանության գործունեությունը լուսաբանելու համար Պուլիցերյան մրցանակ է ստացել, իսկ վեց ամիս անց նա մահացել է աղիքային քաղցկեղից: Նա 41 տարեկան էր:
Կարդացեք նաև.
- [ LongRead ] 2007 թ. մանկահասակ աղջիկներին դաժանությամբ սպանած մոլագարի բացահայտումը
- Ջեյն Ֆոնդան պատմել է մոր սարսափելի պատվազրկման ու ինքնասպանության մասին
- Սթիվեն Քյուրքչյանը՝ լրագրության, սեքս սկանդալների և ամենացավոտ թեմաների մասին
Գրեթե 24 տարի անց Նյու Յորքի ոստիկանությունը կնոջ մարմնից և հագուստից հավաքված կենսաբանական նմուշներով ԴՆԹ փորձարկում է անում և պարզում հանցագործի ինքնությունը: Պարզվում է՝ հանցագործը 68-ամյա սերիական բռնաբարող Ջեյմս Էդվարդ Ուեբբին է, որը դատապարտվել է Sing Sing- ի խիստ ռեժիմային բանտում: 1970-ականներին նա դատապարտվել է 20 տարվա ազատազրկման` 6 կանանց բռնաբարելու համար: Ազատ արձակվելուց հետո նա ևս 4 կին է բռնաբարել և 1995 թվականին կրկին դատապարտվել՝ այս անգամ 75 տարով: Նրա արտաքինը շատ նման է եղել տուժածների նկարագրություններով կազմված ֆոտոռոբոտին:
20 տարուց ավելի իր հաճախորդին չհավատացող փաստաբանը պատմել է, որ այդ լուրը լսելով կինը շատ է հուզվել: Նյու Յորքի ոստիկանության հետաքննության բաժնի ղեկավար Ռոբերտ Բոյսը հայտարարել է, որ գործի բացահայտման մասին լուրը կնոջը հայտնած քննիչները ևս լաց են եղել նրա հետ:
2018 թվականի հունվարի 11-ին, NY Daily News- ում, որտեղ հրապարակվել էր «Իսկական հանցագործությունը բռնաբարության մասին սուտն է» վերնագրով հոդվածը, տպագրվել է նաև «Ճշմարտությունը՝ բռնաբարության մասին. ա»: Հոդվածում թերթը խոստովանել է, որ իրենց լրագրողի աղբյուրներն ու լրագրողը սխալվել են:
Հրատարակությունը դատապարտել է ոստիկանության աշխատակիցներին, որոնք լրագրողին կեղծ տեղեկություններ են հայտնել: Իսկ սյունակագիրն իր հոդվածներով խորացրել է կնոջ տառապանքները: Թերթը գրել է, որ ոստիկանությունն ու լրագրողները պետք է դասեր քաղեն այս պատմությունից, որպեսզի այլևս նման մեղք չգործեն: