Վախեցեք հոգու խորքում նացիստ ստոմատոլոգից և խորապես սադիստ մասաժիստից

November 7, 2014

Վախեցեք էբոլայի վիրուսից, թթվածնային քաղցից, Հեզբոլլահի և կայծակի հարվածից, տիեզերքի սև խոռոչներից, զայրացած կնոջ վրեժից և տարերային մյուս աղետներից: Սիրե՛ք ձեր վախերը: Վախեցեք խրոնիկ հարբեցող տաքսիստից, մեծ արագությամբ ձեզ մոտեցող աղյուսից, բացահայտ նարցիստ դիետոլոգից, հոգու խորքում նացիստ ստոմատոլոգից և խորապես սադիստ մասաժիստից: Ճանաչե՛ք ձեր վախերը: Դրանց շնորհիվ եք դուք տարբերվում խխունջներից, ոստրեներից և մյուս անվախ անողնաշարավորներից: Վախենալով վախեցեք գաղտնի գործակալներից, որոնք սովորաբար բացահայտվում են իրենց մահից հարյուր տարի անց միայն:
Վախեցեք ուրիշների ճղճիմ երազանքներից, որոնք կարող են ձեզ հմայել-տանել իրենց հետևից: Վախեցեք և սարսափեք անտակտ մարդու ընկերակցությունից, անզուսպ մարդու ներկայությունից, ննջարանի պատուհանների բացակայությունից: Գրի առեք ձեր վախերը: Վախեցեք բառերից. դրանք ստեղծված են ձեզ թակարդը գցելու համար: Վախեցեք անպատեհ մտքերից. դրանք հաստատ ձերը չեն: Վախեցեք տկարամիտի հետ անիմաստ վիճելուց. նա պատրաստ է դրա համար տրամադրել իր ամբողջ երեկոն, և դուք առաջին անհասկացողը չեք նրա կյանքում: Վախեցեք սարսափ-ֆիլմերից. դրանք դիտեք երեկոյան ուշ ժամերին և կատարյալ միայնության մեջ: Ընկերացե՛ք սեփական վախի հետ. այն ձեր միակ անդավաճան ուղեկիցն է: Եթե տան լույսերն անջատվել են, մոմով լուռ սենյակով շրջելիս վախեցեք հայելու առաջ պատահաբար հայտնվելուց: Լիալուսնի ժամանակ գերեզմանոցում կեսգիշերից հետո աննպատակ մի՛ շրջեք` մահու չափ վախենալու է:
Վախեցեք օրը 3-4 անգամ` աղքատիկ նախաճաշից հետո, կուշտ ընթրիքից առաջ և սառը անկողին մտնելու պահին, երբ ստիպված եք անջատել լույսը և ետ չնայելով ցատկել մահճակալին, որպեսզի դրա տակից դուրս սողոսկող ոսկրոտ ձեռքերը չհասցնեն բռնել ձեր դողացող ոտքը: Վախեցեք վերմակի տակից մութ սենյակի առաստաղի սև անկյունի սարսափելի ստվերին նայելուց: Փակեք ձեր աչքերը: Եվ պատրաստվեք ավելի սարսափելի շարունակության: Այն կոչվում է կյանք: