[InterPress] Ինչպե՞ս Գուգլն ու Ամազոնը դուրս պրծան կարգավորումներից

November 20, 2018

2000-ականներին ո՞վ կմտածեր, որ փոքրիկ բլոգը կարող էր մրցակցությունից դուրս մղել ավանդական մեդիա միջոցին, երբ ստարտափները հայտնվում էին, կարծես, ոչ մի տեղից, մեկ գիշերվա մեջ միլիոնավոր օգտատերեր հավաքում, իրենց հիմնադիրներին և աշխատողներին դարձնում ավելի հարուստ, քան հին դպրոցի մագնատներն էին։ Ջոն Փերի Բալոուն նկարագրեց այդ ժամանակների տրամադրությունը, որը 1990-ականներին աղերսում էր կիբերտարածքով հետաքրքրվածներին «պատկերացնել մի վայր, որտեղ օրինախախտները չեն թողնում մատնահետքեր, որտեղ ապրանքները կարող են անվերջ գողանալ և դրանք դեռ շարունակեն մնալ սկզբնական տերերի տիրույթում, վայր, որտեղ չլսված բիզնեսը կարող է սեփականացնել քո անձնական տվյալների պատմությունը, և որտեղ միայն երեխաներն են լիարժեք տանը զգում, որտեղ ֆիզիկան միտք է և ոչ իր, որտեղ յուրաքանչյուրը Պլատոնի քարանձավի ստվերների պես վիրտուալ է»։



Կարդացեք նաև․



Ամեն ինչ արագ էր և քաոտիկ, ոչինչ երկար չէր ձգվում։ Մի օր AOL-ը դոմինանտ էր և ուժեղ, հաջորդ օրը այն բիզնես գրքերում ծիծաղելի ձախողումների օրինակ էր։ Netscape-ի ծաղկումն ու անկումը հրթիռի պես էր, որը ձախողել էր ուղեծիր հասնել։ MySpace-ը սոցիալական մեդիայի առաջնեկն էր, այն ամեն տեղ էր, հետո՝ ոչ մի տեղ։ Որոնողական կայքերն ու սոցիալական մեդիան գալիս էին ու գնում․ AltaVista-ն, Bigfoot-ը և Friendster-ը մի պահ տանտիրոջ անուններ էին, հետո վերացան։
Քաոսը հեշտացրեց միտքը, որ մեծությունը՝ որպես տնտեսական չափման միավոր, այլևս կարևոր չէր նոր էկոնոմիկայում։ Լինել մեծ՝ նշանակում էր լինել հիերարխիկ, ինդուստրիալ, դինոզավրի տարիքի։ Ավելի լավ էր մնալ փոքր և երիտասարդ՝ արագ առաջ շարժվելու համար։ Այս ամենը բերեց նրան, որ կիբերտարածքում այլևս չէին կարող լինել երկարատև մոնոպոլիաներ։ Ինտերնետը երբեք դա չէր հանդուրժի։ Բիզնեսը շարժվում էր ինտերնետի արագությամբ․եռամյա ընկերությունը համարվում էր միջին տարիքի, 5-ամյա ընկերությունը գրեթե մոտ էր մահվան։ «Մուտքի խոչընդոտները» 20-րդ դարի կոնցեպտն էր։ Հիմա մրցակցությունն ընդամենը «մեկ քլիք» էր։

Շարունակությունը՝ InterPress.amում





Հետևեք   newmag-ին    Telegram–ում և    Instagram–ում