9 հարց, որ վախենում ենք տալ ինքներս մեզ
Հարցերը կառավարում են մեր ուշադրությունը, ուղղորդում այնտեղ, որտեղ դրանց կարիքը շատ է զգացվում:
1.Ինչո՞ւ եմ թուլություններին զոհ գնում
Թուլությունների մեծ մասը ծնում են անորոշություններ: Նախ և առաջ պետք է դրանք նկատել, ընդունել ու վերացնել, առանց այդ անելու խնդիրները չեն լուծվի:
2. Ինչո՞ւ կյանքի վերաբերյալ ծրագրերս չեն իրականանում
Մանուկ հասակում բոլորն են երազում՝ ինչ դառնալ, որտեղ լինել, սակայն տարիներ անց հասկանում եմ, որ հայտնվել են ոչ այնտեղ, որտեղ երազել են, դարձել են ոչ այն, ինչ ուզում էին: Խնդիրն այն է, որ ժամանակի ընթացքում բոլորս ենք ձգտում ստաբիլության: Դա իր հերթին նպաստում է, որ երազանքները փոխարինվեն ցանկություններով:
3. Ի՞նչ եմ սպասում կյանքից
Բոլորն են ինչ-որ բան սպասում կյանքից կամ մարդկանցից: Երբ չեն ստանում դա, զարմանում են: Սպասումների արդարացման համար անհրաժեշտ է դրանց համապատասխանել: Ակնկալում ես արդարություն, ինքդ եղիր արդար, սեր ես փնտրում, ինքդ սիրիր:
4. Ինչո՞ւ գործը մինչև վերջ չեմ անում
Այն, որ գործերը միշտ հետաձգում եք, անորոշության ու կասկածամտության վառ ապացույց է՝ գուցե չկարողանամ:
5. Ի՞նչ եմ արել, որ կյանքը թեթևանա
Մենք վախենում ենք հենց այս հարցից, քանի որ գիտենք հստակ պատասխանը՝ ոչինչ: Ռեժիմով ապրելը խանգարում է զգալ կյանքի հմայքը: Իսկ երջանկությունը պահ է, ակնթարթ, որը նկատել է պետք:
Կարդացեք նաև.
Ինչպե՞ս խուսափել զղջումներից. պարզաբանում է հոգեբանը
Հոգեբանական տերմիններ, որոնք սխալ ենք գործածում
Հոգեբանական 3 ձև տղամարդուն դրդելու, որ ամուսնության առաջարկ անի