Ինչպե՞ս են երազանքները խանգարում հասնել նպատակներին

Բոլորն էլ սիրում են պատկերացնել, թե ինչպես են իրականանում երազանքները, սիրում են մտածել արձակուրդի մասին կամ մտովի տեսնել իրենց հաղթանակները տարբեր մրցույթներում: Երբ գալիս է դրանք իրականացնելու ժամանակը՝ հրաժարվում ենք: Ամեն ինչ նեյրոտրանսմիտեր դոֆամինի մեջ է, որը խթանում է մեր մոտիվացիան:
Երկար ժամանակ դոֆամինը ասոցացվում էր հաճույքի հետ, սակայն  Ջոն Սալամոնի հետազոտություններն ապացուցել են, որ այդ հորմոնը պատասխանատու է ոչ այնքան հաճույքի, որքան սպասման համար: Դոֆամինի մակարդակից է կախված գործողության դիմելու մոտիվացիան: Օրինակ, մկները դոֆամինի ցածր մակարդակից միշտ ընտրել են հաղթանակի հասնելու ամենակարճ ճանապարհը:
Մարդկանց մոտ դոֆամինի և ինչ-որ բան անելու ցանկությունը նկատելի է դառնում դեպրեսիայի ժամանակ: Դոֆամինի ցածր մակարդակը մարդկանց թույլ չի տալիս ոգևորվել սպասվող իրադարձություններից, այդ պատճառով նրանք ոչինչ չեն ցանկանում: Դոֆամինի ցածր մակարդակի պատճառով մարդիկ և կենդանիները կորցնում են խրախուսանքի համար ինչ-որ բան անելու ցանկությունը: Այնպես որ դոֆամինը ավելի շատ պատասխանատու է մոտիվացիայի և արժեքների իմաստավորման համար:
Ընդունելի ձևերը և երազանքները բարձրացնում են դոֆամինի արտադրողականության մակարդակը, որը հաճույք է պատճառում մարդկանց և դրդում է գործողության՝ ցանկալիին հասնելու համար: Սխեման այսպիսին է. Կանխաընկալում, իրականացում, արդյունք:
Բայց երազելու և անիրագործելի երազանքների ծրագրեր կառուցելու սովորությունը բացառում է այս սխեմայից վերջին երկու կետը: Իրականացումը և արդյունքը փոխվում են մտքում անընդհատ պտտվող անիրականալի հաղթանակների գաղափարներով: Եվ Դոֆամին բավարար է լինում միայն երազանքների համար:

Դատարկ երազանքները, ինչպես և յուրաքանչյուր այլ ընդունելի գործողություն, կարող է կախվածություն առաջացնել:

Ինչպե՞ս է ձևավորվում կախվածությունը

Ինչպե՞ս է երազանքներից կախվածությունը խանգարում ձեզ հասնել նպատակներին

Ինչպե՞ս ազատվել կախվածությունից

Աղբյուրը