Գիրքը սովորեցնում է պայքարել, չկորցնել հույսը և չչարանալ մարդանց դեմ քո չստացված կյանքի համար
Մերի Մարգրյան
«Զուլեյխան բացում է աչքերը» գիրքը մի կողմից շատ է հավանվել, մյուս կողմից էլ բողոքի ալիք է բարձրացրել։ Կարևոր է նկատել, որ վեպի հեղինակը թաթար կին է, քանի որ ամբողջ պատումը կառուցված է գլխավոր հերոսուհու՝ Զուլեյխայի՝ որպես թաթար կնոջ դրամայի վրա: Մի կողմից կոպիտ ամուսին, սկեսուր՝ ով անընդհատ հարսին անիծում է ու մեռնելուց հետո էլ հանգիստ չի տալիս՝ անընդհատ հայտնվում է չարագույժ խոսքերով, մյուս կողմից բոլշևիկյան դաժան ու անսիրտ իշխանությունը։ 1930 թվին թաթարական գյուղում սկսում են կուլակաթափությունը ու Զուլեյխային էլ են աքսորում։
Աքսորյալները 5 ամիս մնում են բեռնատար վագոնում , որի ընթացքում համաճարակներից մեռնում է աքսորյալների կեսը, անսիրտ վերակացուներ, իհարկե՝ տարբեր բնավորություններով, մեկը վստահ է, թե կոմունիզմ են կառուցում, մեկ ուրիշը լավ տեղավորվել է գաղափարախոսության ընձեռած դիրքերում։ Զուլեյխան անցնում է հրեշավոր դժվարություններով, հրաշքով ողջ է մնում, և ստանում իրեն բաժին հաստած սերը: Գիրքը հնարավորություն է տալիս վերապրել Զուլեյխայի կյանքը, գնահատել ինքդ քոնը և ամենինչում գտնել լավը,օրինակ՝եթե Զուլեյխան չանցներ հրեշավոր դժվարություններով չէր գտնի սերը:Ըստ իս գրողը ցանկանում է հասցնել ընթերցողին այն միտքը, որ իրավիճակը կարող է փոխել մեզ, բայց ինքներս ենք որոշում փոխվելու ուղղությունը՝ դեպի լավը, թե վատը: Գիրքը սովորեցնում է պայքարել, չկորցնել հույսը և չչարանալ մարդանց դեմ քո չստացված կյանքի համար:
Տարածել
Գուզել Յախինա
6800 ֏
