Գնել Նալբանդյան. Եվ թող ձեր «այո»-ն լինի այո, «ոչ»-ը` ոչ
Դեկտեմբերի 6-ին, բնականաբար, «Այո» են ասելու բոլոր նրանք, ովքեր հավակնում են կուսակցության ցուցակով, բայց անձնապես հայտնվել այն խորհրդարանում, որը ձևավորվելու է 2017-ին և ամենայն հավանականությամբ լինելու է երկկուսակցական: Սա հասկացանք: Իսկ որտե՞ղ են հայտնվելու «Ոչ»-ականները:
Հիմար վիճակի մեջ են հայտնվելու իշխանության հետ ֆունդամենտալ «թարսված» բոլոր նրանք, ովքեր դեկտեմբերի 6-ին «Ոչ» կասեն Հայաստանի 3-րդ հանրապետության 3-րդ մայր օրենքին` Սերժ Սարգսյանի սահմանադրությանը: Չէ՞ որ այդպիսով նրանք ակամա «Այո» կասեն գործող սահմանադրությանը` 2-րդին, որին 2005-ին նույնպես ասել էին «Ոչ» կամ չէին ասել «Այո», բայց որը կոալիցիոն իշխանությունը հռչակել էր «ընդունված»` 93,2 տոկոս կողմ ձայնով: 2005-ի նոյեմբերի 27-ին նույն հիմարացված վիճակում էին Ռոբերտ Քոչարյանի սահմանադրությանը «Ոչ» ասած կամ «Այո» չասած բոլոր նրանք, ովքեր այդպիսով ակամա «Այո» ասացին նախորդ սահմանադրությանը` առաջինին, որին նրանք միահամուռ «Ոչ» էին ասել կամ «Այո» չէին ասել 1995-ի հուլիսի 5-ին: Քվեարկելու իրավունք ունեցողների մեծ մասը «իգնոր էր արել» Լևոն Տեր- Պետրոսյանի սահմանադրության հանրաքվեն, սակայն ՀՀՇ-ական իշխանությունն իր սահմանադրությունը հռչակեց ընդունված` 68 տոկոս կողմ ձայնով: (Եթե այս տոկոսների մեջ սխալներ նկատեք, փույթ չէ. ոչ ոք չգիտի իրական թիվը):
Գնել Նալբանդյան. Թո՛ղ որ տարին անցկացնենք սթափ
Հայաստանի 3-րդ հանրապետությունն այսպիսով ունեցել է սահմանադրության 2 օր` հուլիսի 5-ը և նոյեմբերի 27-ը, որոնք մարդկանց սրտերում տոնի չեն վերածվել` ֆունդամենտալ կեղծված լինելու պատճառով: 3-րդ Սահմանադրության օրն էլ տոն չի լինի հաստատ թեկուզ այն պատճառով, որ հաջորդ օրը համազգային սուգ է: Բայց սա խնդրի մի կողմն է միայն: Մյուս կողմն այն է, որ 3-րդ սահմանադրությունը կամ սարգսյանական փոփոխությունը չի կարող որևէ լեգիտիմ հետևանք ունենալ, քանի որ չունի լեգիտիմ նախահիմք. 2-րդն էլ լեգիտիմ չէր, քանի որ կեղծված էր, առաջինն էլ լեգիտիմ չէր, քանի որ կեղծված էր: Ինչպե՞ս կարելի է փոփոխել մի բան, որը դե յուրե ստեղծման օրից գոյություն չի ունեցել դե ֆակտո կամ ունեցել է զրոյական լեգիտիմություն:
Մեր բոլոր նախագահները ցանկացել են ունենալ իրենց սահմանադրությունը և ունեցել են այն: Գուցե սկզբունքի հարց է: Գուցե տիրակալի քմահաճույք: Այդ սահմանադրությունները, ի դեպ, բոլորն էլ լավն են եղել: Իրոք: Պարզապես կեղծվել են: Այսինքն` հանրաքվեի չեն ենթարկվել: Այսինքն` հանրության քվեի փորձությանը չեն դիմացել: Եթե ենթարկվեին, դիմանային ու չկեղծվեին, ինչո՞ւ պիտի «փոփոխվեին»: Եթե նախագահի ինստիտուտը թուլացնում ենք կամ վերացնում, որ դրա համար 5 տարին մեկ ընտրակեղծիք ու տուրուդմփոց չլինի, ուրեմն ինչո՞ւ չհրաժարվենք նաև սահմանադրության գաղափարից, որ դրա համար էլ 10 տարին մեկ ընտրակեղծիք ու տուրուդմփոց չլինի: Իսկ դուք կո՞ղմ եք, որ սահմանադրություն չունենանք. Այո՞, թե՞ Ոչ:
Կարդա նաև

Տեղի է ունեցել թուրք պատմաբան Թաներ Աքչամի «Ցեղասպան պետության ակունքները» գրքի հեռուստաշնորհանդեսը (տեսանյութ)

Թուրք պատմաբան Թաներ Աքչամի մասնակցությամբ տեղի ունեցավ նոր գրքի շնորհանդեսը (լուսանկարներ)

Տեղի ունեցավ Դեմիր Սյոնմեզի «Վիրավոր արծիվը» գրքի հեռուստաշնորհանդեսը (տեսանյութ)

«Ցեղասպանագիտության շաբաթը» բացվեց հատուկ հրատարակության՝ Վահագն Դադրյանի գրքի շնորհանդեսով (լուսանկարներ)
