Չափաբաժինների պրոբլեմը. Ինչո՞ւ ենք մենք ուտում ավելին, քան պետք է

Եթե ուզում եք տեսնել, թե որքան են ուռճացվել սննդի չափաբաժինները, մի գնացեք սուպերմարկետ, գնացեք հնաոճ իրերի խանութ: Այնտեղ կտեսնեք փոքրիկ գավաթ, որը, կարծես, նախատեսված է տիկնիկների համար: Բայց և այնպես, կպարզվի, որ դա գինու գավաթ է: Նախկինում ափսեներն էլ էին փոքրիկ: Վերադառնալով ժամանակակից խոհանոց, կտեսնեք, որ ամեն ինչ մեծացել է:

28 սմ-ը դարձել է նորմալ չափ ճաշի ափսեի համար, մինչդեռ, 1950-ականներին այն 25 սմ էր:

5 արտահայտություն, որ չի կարելի ասել նիհարել ցանկացողներին

---

Իմունիտետ մեծ չափաբաժինների հանդեպ

Իրականում, մեծ չափաբաժինների հանդեպ իմունիտետ միայն երեխաներն ունեն: Սա վերաբերում է, մինչև 3-4 տարեկաններին: Մինչև այդ, նրանք ունեն նախանձելի ունակություն դադարել ուտել, երբ կշտացել են: Հետագայում սովի ինքնակարգավորումը վերանում է: Սա մշակութային ֆենոմեն է, որը նկատվում է Լոնդոնից մինչև Պեկին: ԱՄն-ում ուսումնասիրություն է արվել. 3 տարեկան երեխաներին առաջարկվել է փոքր, միջին ու մեծ չափաբաժիններով պանիր: Նրանք միշտ նույն քանակով են կերել, անկախ պանիրը մեծ, թե փոքր է եղել:  Բայց 5 տարեկան երեխաներն ավելի շատ են կերել: Աշխարհում, որտեղ միշտ կա ուտելիք, մենք նմանվել ենք «Ալիսային Հրաշքների աշխարհում»:

Մեզ ղեկավարում են թխվածքաբլիթները, որոնց վրա գրված է.  «Կեր ինձ»:

Դժբախտությունն այն է, որ մեզ դրդում են ավելի ու ավելի շատ ուտել:

Ինչպե՞ս են փոխվել սննդի չափերը

2013 թվականին Սրտային հիվանդությունների դեմ պայքարի բրիտանական ֆոնդը հրապարկեց «Խեղաթյուրված չափաբաժիններ» հետազոտությունը:

Եթե նախկին սովորական մաֆինը կշռում էր 85 գրամ, 20 տարի անց դժվարությամբ  կարելի է գտնել գոնե 130 գրամանոցը:

Պատրաստի ուտեստները նույնպես մեծացել են: Այսպիսի միջավայրում դժվար է չլինել շատակեր, ու դա ամենևին էլ կապ չունի կամքի ուժի հետ: Ամեն մի մարդ առանց մտածելու ուզում է ամեն մի գործ հասցնել ավարտին:
Առաջարկվող չափաբաժիններն իրական կյանքում
Այն ժամանակ, երբ ռեստորաններում ու սրճարաններում չափաբաժինները դառնում են հսկայական, սպառողական զամբյուղում առաջարկվող պարենային մթերքների չափաբաժիններն անիրական փոքր են: Չոր նախաճաշերի դեպքում խորհուրդ տրվող չափաբաժիններն ամբողջ Եվրամիությունում 30 գրամ են: Եգիպտացորենի փաթիլների չափաբաժինը` 17 գրամ է: 16-ամյա դեռահասի համար սա ընդամենը մեկ կում է: Այսպիսի փոքրիկ բաժինները հարմար են երեխաներին: Երբ 2013-ին արված հետազոտության ժամանակ մեծերին առաջարկեցին միջին չափի ամանը լցնել եգիպտացորնեի փաթիլներով, 88%-ը դա արեց ավելի շատ, քան 30 գրամն է: Միջին արդյունքը 44 գրամն էր:

Չափաբաժինների շփոթությունը շատ դեպքերում կապված է նաև խոհանոցային ավանդույթների կորստի հետ:

Օրինակ, Մեծ Բրիտանիայի Առողջապահության նախարարությունը վստահեցնում է, որ բրոկոլիի իդեալական չափաբաժինը երկու ծաղկաբույլն է, գունավոր կաղամբի դեպքում` ութը: Համաձայնվեք, դա ամենևին էլ նման չէ ընթրիքի: Բայց Հյուսիսային Կորեայում տարեցների շրջանում արված ուսումնասիրությունը  պարզեց, որ ավանդույթները շատ ազդեցիկ են: Գրեթե բոլոր կորեացիները համաձայնվել են, որ սպիտակ բրինձի չափաբաժինը միջինում պետք է լինի 75 գրամ, կարտոֆիլինը` 120 գրամ, սպանախինը` 40, իսկ բոված արևածաղկի սերմերինը` 1 գրամ:

---

Ինչո՞ւ է պետք երբեմն սոված մնալ

---

Սննդի արդյունաբերության ոլորտում  մեծ մրցակության պատճառով ընկերություններն ունեն երկու ռազմավարություն.

1. Վաճառել փոքր բաժիններով, բայց ավելի թանկ


2. Վաճառել ավելի էժան, բայց շատ

Չափաբաժինների հետ կապված մեր պրոբլեմը մասամբ կապված է նաև այն ընկալման հետ, որ ոչ ոք չի սիրում «ավելի քիչ» հասկացությունը: Մենք մանկուց սովոր ենք, մինչև եզրը լցված բաժակների, մթերքից կոտրվող սեղանների: Տան պայմաններում այս պրոբլեմը լուծելու ամենապարզ մեթոդը  փոքր սպասքի անցնելն է:

Ճիշտ չափաբաժիններ

Կարծում եք, կարո՞ղ եք աչքաչափով որոշել ճիշտ չափաբաժինը: Ստուգեք ձեզ: Ահա, այսպիսի տեսք ունեն 200 կիլոկալորիա պարունակող տարբեր մթերքները ափսեում: Ֆոտոներում օգտագործվել է կամ 26սմ դիամետրով ափսե, կամ 16սմ դիամետր ունեցող աման: