Գենետիկ Քրեյգ Վենտեր. «Գիտական գաղափարները լումա էլ չարժեն, այլ բան է, երբ գաղափարն իրականացվում է»
1944 թվականին գիտնական Օսվալդ Վերին անցկացրել է մի փորձ, որով ապացուցեց, որ ԴՆԹ-ն պատասխանատու է անհատական յուրահատկությունների համար: Թեև դրա համար նա չստացավ Նոբելյան մրցանակ, քանի որ բոլորը միակարծիք պնդում էին, որ ժառանգականության գլխավոր պատասխանատուն սպիտակուցն է:
Ես հրաշքով դուրս չմնացի ավագ դպրոցից և որոշեցի չգնալ քոլեջ, թեև ինձ առաջարկում էին կրթաթոշակ որպես մարզիկ-լողորդի: Հետո ես հայտնվեցի Վիետնամում, որի պատճառով կրթությունս սկսեցի նոր էջից: Անգլերենի ուսուցչիս անունը Բրյուս Կեմերոն էր, նրա հետ ընկերացանք: Եթե նա չլիներ, հանրային քոլեջում ես չէի գոյատևի նույնիսկ մինչև առաջին կիսամյակի ավարտը:
Կարդացեք նաև.
- Գիտելիքի իլյուզիա․ նոր տեխնոլոգիաները կճնշե՞ն ավանդական կրթությանը
- 7 հետաքրքիր փաստ Նիկոլա Տեսլայի մասին
- Դարի հայտնագործությունը. Պինգվինները հնարավոր է՝ վերանան դարավերջին
Բրյուսը սովորեցրեց ինձ չկենտրոնանալ հանձնարարության վրա և գրել այն, ինչ ցանկանում եմ: Երեք տարում ես ստացա փիլիսոփայության դոկտորի աստիճան, այդ ժամանակ զգացի ինչ-որ կարևոր բան. մարդկանց մեծ մասը չի հաջողում գիտության մեջ, քանի որ համոզված է, որ փորձերի կարիք չկա: Գաղափարներն իրենք իրենցով լումա էլ չարժեն, հակառակն է, եթե գաղափարը դարձնում ես իրականություն: Դրա շնորհիվ ես հասկացա, որ կհասունանա գենետիկայում նոր տեխնոլոգիաներ ներդնելու ժամանակը:
Մի անգամ ես շատ շտապեցի և փորձեցի ստեղծել սինթետիկ կյանք 10 տարի ավելի շուտ, քան աշխարհը պատրաստ էր: Բայց հիմա արդեն ժամանակն է:
Տարածել
Կարդա նաև
Լայնեզր գլխարկով, գոթական ոճով բարոնուհին ու էքսցենտրիկ գրող Ամելի Նոտոմբը (տեսանյութ)
Սիրո և դիմադրության պատմություն. Միսաք և Մելինե Մանուշյանների հուշերը մեկ գրքում (տեսանյութ)
Տեղի ունեցավ Ջուլյա Սամուելի «Ամեն ընտանիք իր պատմությունն ունի» գրքի հեռուստաշնորհանդեսը (տեսանյութ)
Անյես Մարտեն-Լյուգան. «Մեծ ուրախություն և հպարտություն եմ ապրում, որ իմ գրքերը հասել են հայ ընթերցողին» (տեսանյութ)