Նա դա նորից կանի․ Ինչպե՞ս է Գերմանիան պայքարում կանանց դեմ կարտարվող բռնության դեմ (մաս 2)

Շարիտե կլինիկայում անվտանգության կանոններն ավելի խիստ էին, քան օրինակ, Արտաքին գործերի նախարարությունում կամ մեկ էլ պետական հաստատությունում: Նույնիսկ զուգարան գնալու համար, եթե դու կլինիկայի աշխատակից չես, կարող ես գնալ միայն ուղեկցողի հետ:
Անձնական ոչ մի տվյալ, ոչ մի կնոջ կամ բռնության ենթարկված երեխայի ոչ ոք երբեք չի տեսնի: Չնայած, կենտրոնում ամեն ինչ հուշում է, որ այստեղ հաճախ են լինում կանայք, երեխաներ: Բռնության զոհերը այստեղ կարող են ստանալ հոգեբանական, բժշկական ու նույնիսկ իրավաբանական խորհրդատվություն:
Այստեղ ամեն մի բռնության ենթարկված կին կարող է հետազոտվել, բոլոր ապացույցները պահվում են մոտ կես տարի, փաստաթղթերը` 10 տարի, սա նրա համար, որ եթե հանկարծ, կինը որոշի մի օր դիմել ոստիկանություն, փաստերն ու ապացույցները լինեն: Բժիշկներն ունեն նաև վիճակագրություն, թե հատկապես, ինչ վնասվածքներ են կանայք ստանում.

• Կոտրվածք


• Թմբկաթաղանթի պատռվածք(ուժեղ հարվածքից է առաջանում)


• Կողերի կոտրվածք


• Ողնաշարի վնասվածք


• Ներքին վնասվածքներ


• Այտոսկրի կոտրվածք

Մասնագետները ցույց տվեցին նաև այն գործիքները, որոնք պետք են գալիս բռնության ենթարկված կնոջը հետազոտելու ու ապացույցները պահելու համար.
Ֆոտո

Համակարգիչ

Քանոն

Հետաքրքիրն այն է, որ վիճակագրությունը ցույց է տալիս, որ մեկ անգամ եղած բռնությունը կրկնվում է 81 տոկոս դեպքերում: Բռնության հիմնական ձևերն են.

• Բռունցքով հարվածները


• Բութ գործիքներով հարվածքները


• Դանակով


• Այրվածքներով

---

Կարդացեք նաև․

• Ինչպե՞ս հեշտությամբ դուրս գալ բանակցային դժվար գործընթացներից․ ահա մի քանի խորհուրդ


• Այս 3 քայլերը կօգնեն հասկանալ` ինչ եք ակնկալում ամուսնությունից


• Ընտանեկան կյանքը կարելի է բարելավել գիրք ընթերցելեով․ ահա, թե ինչպես

---

Եվս մեկ վիճակագրություն էլ ցույց է տալիս, որ ամեն մի կնոջ բռնության ու նվաստացման մեջ ապրելուց հետո պետք է ամենաքիչը 6-7 տարի, որպեսզի նա կարողանա այդ հարաբերություններից վերջնականորեն ազատվել` հոգեբանորեն, ֆիզիկապես, ֆինանսապես: Հատկապես, դա դժվարանում է, երբ զույգերն ունեն երեխա: Ավելին, մոտավորապես, յոթ անգամ կանայք բռնարար տղամարդուն լքելուց հետո դեռ վերադառնում են` հավատալով, որ այս անգամ ամեն ինչ այլ կերպ կլինի: Այս թեմայով զրուցեցի գերմանացի լրագրող, գրող Զիմոնա Շմոլակի հետ: Նա իր երեսունամյա գրական ու լրագրողական փորձից հետո գրել է իր առաջին գիրքը: Լրագրողն ուսումնասիրում է կանանց նկատմամբ բռնությունները, հաճախ անդրադառնում այդ թեմաներին: Տարիների փորձը, կանանց ու տղամարդկանց հետ շփումը նրան հանգեցրին մեկ մտքի` «Նա դա նորից կանի». Այսպես է կոչվում լրագրողի`ընտանեկան ու զուգընկերների բռնության մասին գիրքը: