Ինչպե՞ս քննադատել, բայց չթշնամանալ Facebook-ում

Երբ ես գրանցվեցի ՖԲ-ում, այն ժամանակ դեռ հասցեն ոչ թե www.facebook.com էր, այլ www.thefacebook.com: Հետո արդեն, Դեյվիդ Ֆինչերի “The Social network” ֆիլմից իմացա, որ Ցուկերբերգի ընկեր Շոն Պարկերն է առաջարկել ավելի կարճ տարբերակը: Ես ՖԲ-ում եմՊարկերից էլ առաջ, մի խոսքով, այստեղ եմ վաղուց:
ՖԲ-ի հետ հարաբերությունները նման են մահացու հիվանդություն իմանալու մասին հոգեբանական հինգ փուլերին. Սկզբում, հատկապես Օդնակլասնիկցիները, մերժում են, հետո ջղայնանում, թե էս ի՞նչ է այստեղ կատարվում, հետո փորձում հարմարվել, հիասթափվում, ժամանակավորապես փակում սեփական էջը, և վերջապես վերադառնում ու ընդունում:
Առնվազն երկու անգամ ես հեռացել եմ ՖԲ-ից: Պատճառները տարբեր էին` առաջին անգամ, որովհետև ձանրձանում էի, ավելին, խանգարում էր, ժամանակ սպառում, երկրորդ անգամ` որովհետև չափազանց զբաղված էի ու խառը ժամանակներ էին, իսկ ՖԲ-ն իր սոցիալական աղմուկ – աղաղակով ուղղակի շեղում էր:
Երկրորդ անգամ երբ վերադարձա, հասկացա, որ ՖԲ-ը նման է իմ ամենօրյա սննդակարգին, որ եթե բաղկացած լինի միայն սիրելի կարտոշկա ժարիտից ու հավից, սինաբոնից ու դոնաթսից, ապա ինձ վերջնականապես կդասի 100 կգ.-անոցների շարքը: Իսկ ես այդ շարքում եղել եմ, հավատացեք առանձնապես պատվաբեր չէ: Հետևաբար, ինչպես սննդակարգը, այնպես էլ ՖԲ-յան ակտիվությունը, պետք է բալանսավորել ու չափավորել:
ՖԲ-ում դու կարող ես լինել պոպուլյար, ինչպես օրինակ Արմքոմեդիի տղերքը, և կարող ես լինել միայնակ` 5000 ընկեր ունենալով հանդերձ: Պատճառը ոչ այնքան ու ոչ միայն անձերն են, այլև թե ինչպիսի սոցիալական վարք ես դու դրսևորում: Այդ իմաստով, տառապանքս փորձ ունի: Ես գրել եմ ստատուսներ, որոնց արձագանքից նույնիսկ զարմացել եմ, և նոթեր, որոնք երանի թե մի հատ խմբագրեի ու նոր հրապարակեի: Բայց ամենապոպուլյար ու ամենաքննադատված հոդվածների տարբերությունը մեծ հաշվով թեման չէ, այլ ոճը: Ինչպես է այն գրված:
Հասկանալի է, որ եթե լրագրող ես, ապա քո ՖԲ-յան ակտիվությունը պետք է ուղղված լինի առաջին հերթին

1. 
   

   Քո աշխատանքը տարածելով

   
   


2. 
   

   Նոր լսարան ներգրավելով 

   
   


3. 
   

   Նոր թեմաներ ու հերոսներ փնտրելով:

   
   

Հիմա խոսքը հենց 3-րդ մասին է: Նոր թեմաներ ու հերոսներ փնտրելու ձևերից է ինչ որ մի թեմայի մասին քննարկում սկսելը: Դե, եթե պետք է սկսել, կամ ճիշտ հակառակը, պոստ-ֆակտում արձագանքել, պետք է գրել մի բան, որ արձագանք գտնի ՖԲ ընկերների շրջանում: Լավագույն ուղին` քննադատական ակնարկն է: Ու հենց այստեղ է, որ պետք է լինել առավելագույն զգույշ, որովհետև բոլոր սխալները գալիս են հենց այստեղից: Ինչպես քննադատել, որ ոչ թե խրտնացնել, այլ ներգրավել մարդկանց:
Ահա փոքրիկ ուղեցույց ( հուսով եմ այնքան խելացի էիք, որ էս երկար նախաբանը կարդալու փոխարեն, scroll եք արել ու հասել եք այստեղ: Վերևում գրվածը գուցե հետաքրքիր էր, բայց ոչ օգտակար):
Շարունակությունը կարդացեք Արտակ Ալեքսանյանի բլոգում` այստեղ: