Ֆալոսի պաշտամունքը Հին Հայաստանում
Հնագույն ժամանակներում պաշտամունքի առարկա էր ֆալոսը՝ տղամարդու էրեկցիայի ենթարկված սեռադամը՝ որպես կյանքի շարունակության ու վերածննդի խորհրդանիշ: Ֆալոսի պաշտամունքը կապված էր բնության մահվան ու զարթոնքի, անհատի վերածնման ու վերակենդանացման, պտղաբերության արարիչ ուժերի հետ: Այդ են վկայում տարբեր երկրների, նաև Հայկական լեռնաշխարհի դամբարաններում պեղումների ժամանակ հայտանբերված երկմետրանոց ֆալոսները: