[Զինուժ] Սեքսը՝ բանակում․ ինչպե՞ս պահակախմբի զինվորին սեքսի ժամանակ բռնացրեց հրամանատարը և խրախուսեց

Սեքսը զինվորականների համար խրախուսելի է և դատապարտելի։ Ընդ որում հավասարաչափ։ Ժամկետայինները ծառայում են հենց սեռահասունացման տարիքում, շատերը նույնիսկ հասունացած, ամուսնացած, մի մասը դրա երազանքով։ Տղաների արգելված հեռախոսներում երբեմն կարելի է բազմաժանր պոռնովիդեոներ գտնել, լուսանկարներ։ Այդ մասին պատմություններ շատ կան, միջադեպեր նույնպես, բախումներ ևս եղել են։ Սակայն այս անգամ կներկայացնեմ ոչ այնքան շարքայինների շարքային հրմշտոցի, այլ զինվորի հետ պատահած սեքսուալ ու ամենաաղմկահարույց պատմությունը։ Սա սերնդեսերունդ փոխանցվող, գիշերային հանգստի ժամին նորեկներին մատուցվող սթորի է, բարի ու զարհուրելի։
Պահակախումբը գիշեր-ցերեկ արթուն է, հերթով քնում են, հերթով հսկում, փոխարինելով՝ ճաշում, վերակարգը ընդունում և հանձնում։ Ավելի տարածված է այս գործընթացին «Կառաուլ» անվանելը։ Զորամասերում հերթապահ պահապախմբի մեկ զինվորը աստիճաններով բարձրանում է, կանգնում այն հարթակին, որտեղից երևում է ամբողջ տարածքը՝ զորամասին մոտեցող-հեռացողը, մեքենաների անցուդարձը։ Նա օրվա ու հատկապես գիշերվա գլխավոր հսկիչն է, առաջին ազդանշանը։ Մյուսները տարբեր կողմերն են աչքի տակ առնում, երկու ժամը մեկ փոխվում տեղերում, քայլում, անծանոթից կամ միմյանցից գաղտնաբառ հարցնում։ Սա կանոնադրային ժամանակացույց է, որը թելադրում է նաև վերևում կանգնածի վարքը, զբաղմունքը և զգոնությունը։
Պահակախմբին չի կարելի քնել։ Նույնն է, ինչ դիրքում, խրամատում ու դիտակետում աչքդ կպցնես, վտանգես քեզ ու մյուսներին։ Զորամասի պահակախումբն էլ այդ միավորի դիրքապահն է, քնեցին, կորցրին զգոնությունը, հակառակորդը կարող է ներխուժել, սպանել, վնասել, հետ դառնալ։ Այդ պատճառով էլ զինվորները նույնպես ուշադիր են, որ որևէ մեկը քնով չանցնի, երկու ժամը պատվով ծառայի, հանձնի վերակարգը զինակցին։ Պահակախմբում քնկոտներ կան, նրանց գրազով քնող են ասում, սակայն նրանք էլ արթուն են, աչալուրջ, գիտեն, սխալվելու դեպքում՝ նկատողություն կստանան հրամկազմից, ամոթանք ծառայակիցներից։ Պատմությունը տարիների ու գուցե տասնամյակների վաղեմություն ունի, մինչդեռ չի մոռացվել ու չի էլ դադարել ծիծաղ տարածել զորանոցներում։
Զինվորը վերևում կանգնելիս, որոշել էր ժամանակն ակտիվ անցկացնել, հսկել զորամասը ու նույն ժամանակ զվարճանալ, աղջիկ էր կանչել իր մոտ։ Պատշգամբ համարելով երկուսով երկար զրուցել էին, ծիծաղել, համբուրվել։ Հենց վերևում էլ որոշել էին կիսել կեսգիշերը։ Սեքսը ընդհատել էր ծառայությունը, զինվորին երանության մեջ գցել, երանությունից դուրս էր հանել հրամանատարը։ Հակառակի նման այդ օրը գնդապետը որոշել էր տնից, որը զորամասի թիկունքում է, դուրս գալ, շրջել տարածքում։ Ձայնի ուղղությամբ գնացել ու բռնացրել էր զույգին, աղջկան դուրս արել, զինվորին հրամայել առավոտյան ներկայանալ։
Հաջորդ օրը զինվորը արձակման տասնօրյա թերթիկ ստացավ։ Խրախուսանք էր։ Հրամանատարը, սեղմել էր երիտասարդի ձեռքն ու ուղարկել տուն։ Սա զորամասի պատմության ամենաանսպասելի նորությունն էր, ընդ որում բոլորի համար։ Զինվորներն էլ, սպաներն էլ պատրաստ էին լսել նույնիսկ ամենախիստ պատիժը, մինչդեռ գնդապետը ազատություն է տալիս ու ժպիտով ճանապարհում։ Զինվորի համար նույնպես սա անակնկալ էր՝ գիշերն ունեցած մղձավանջներից ու սարսափելի երազներից հետո։
Ուղիղ տասը օր անց, նրան տեղափոխեցին գաուբախտ։ Սա նույնպես գնդապետն էր որոշել, երկրորդ տասօրյակը տղան պատիժ կրեց։ Սա սպասելի էր, սակայն զարմանալի արձակուրդից հետո։ Գնդապետն այդ մասին չէր խոսի, ոչ էլ կկիսվեր ենթակաների հետ, եթե չսկսվեին բամբասանքները։ Լուրերը սկսեցին պտտվել, թե հրամանատարին կաշառել են, գումար տվել, տղայի կյանքը փրկել, մինչդեռ որևէ մեկը չի միջամտել։ Իրականությունն այլ է։
Հրամանատարը շաբաթավերջին զորքը շարեց։ Սպայական կազմին կանգնեցրեց ու պատմեց մանրամասները։ Երիտասարդը սեքս էր արել։ Նա այդ պահին պահակախմբում էր, այդ պահին ամենապատասխանատու կետում, ամենավտանգավոր ժամին։ Գնդապետը շարքայինին խրախուսեց առաջին հերթին այն պատճառով, որ երիտասարդը նույնիսկ այդ զբաղված րոպեներին, գլխարկը չէր հանել, հագուստը տեղում էր, զենքը վայր չէր դրել, պահել էր կարգը։ Նույնիսկ ուսից չէր իջեցրել։ Նա զինվոր էր ցանկացած պահի, ցանկացած վայրում։

• Զանգեցին, ասեցին՝ զոհվել է․ պատերազմի զավեշտն ու սարսափը՝ մահվան ելքով ու մի պատմությամբ


• Նորակոչիկներն այդ օրը չեն քնում․ զինվորական երդմնակալությունից առաջ ու հետո՝ բոլոր մանրամասները մեկ հոդվածում


• Բաղնիքդ անուշ, կամ ինչպիսին են հիգիենիկ պայմանները զորամասերում