«Ալիի գիրքը բռնցքամարտի սիրահարների համար ոգեշնչման աղբյուր է»․ Արթուր Գևորգյան
Մարզաձևերում լինում են անհատականություններ, որոնք տարիների ընթացքում դառնում են խորհրդանիշ, ոգեշընչման աղբյուր: Այդպես, ֆուտբոլում Պելեն է, բասկետբոլում՝ Մայքլ Ջորդանը, գոլֆում՝ Թայգեր Վուդսը: Նրանց հռչակը կապված չէ միայն մարզական ժառանգության հետ. նրանք դաստիարակել են սերունդներ, ավելի պոպուլյար դարձրել մարզաձևը, սովորեցրել ունենալ բիզնես մտածողություն և դա զուգահեռել հաջողակ կարիերայի հետ:
Բռնցքամարտում այդ բացառիկի տեղն ու անունը պատկանում են Կասիուս Քլեյին, նույն՝ Մուհամեդ Ալիին:
Ալիի անցած անհավանական ճանապարհը, գրքում նկարագրվող պատմությունները, մենամարտերի նախապատրաստական աշխատանքներն ու մենամարտերից հետո հնչած արձագանքները, հերոսներն ու սկանդալները լավագույն կերպով պատմում են, թե ինչպես է մարզաձևն ԱՄՆ-ում պոպուլյար դարձել: Ալին միայն բռնցքամարտիկ չէր. նա շատ ավելի հիմքային՝ կրոնական, ռասայական, քաղաքական խնդիրներ էր բարձրացնում:
Նա օրինակ էր՝ ինչպես կարելի է հաջողել սպորտում, շատ փող վաստակել և այդ ամենին զուգահեռ չկորցնել համեստ մարդ լինելու գլխավոր հատկանիշը:
Նա հավասարություն պահպանելու ուղերձներ էր տարածում, բռնցքամարտը քարոզում էր որպես ոչ միայն առողջ ապրելակերպ, այլև որպես սևամորթների ու սպիտակամորթների մեջ հավասարություն մտցնելու հույժ կարևոր գործիք:
Այս գիրքը բռնցքամարտի սիրահարների համար ոգեշընչման մեծ աղբյուր կլինի, կսովորեցնի մարզական կարիերայի շատ նրբություններ, կպատրաստի ծանր կարիերա ունենալու դառը փորձություններին և կօգնի հաջողությամբ դուրս գալ սպորտում հաճախ հանդիպող ծանր փորձություններից: Ալիի մենամարտերի տեսագրությունները, նրա անվան շուրջ պտտվող լեգենդները, նրա փայլուն տեխնիկան, հարվածների ուժգնությունը ոգևորել են միլիոնավոր բռնցքամարտիկների, որոնք ընտրել են այս մարզաձևն ու դարձրել ավելի հետաքրքիր: Կարծում եմ՝ այս գիրքը մեծ արժեք է բռնցքամարտի հայ սիրահարների համար. մարզիկներն ու մարզիչներն այս գրքից կարող են մասնագիտական մեծ գիտելիքներ քաղել
Արթուր Գևորգյան
Բռնցքամարտի Հայաստանի ֆեդերացիայի նախագահ
Դեյվիդ Ռեմնիք
3400 ֏
Նկարագրություն
Մուհամեդ Ալին, որը դեռ հայտնի էր որպես Կասիուս Քլեյ, 1964-ի փետրվարի 25-ին ռինգ մտավ Սոնի Լիստոնի հետ: Ալիին համարում էին նյարդայնացնող ու տարօրինակ մարզիկ, որը մենամարտում էր պարելով ու չափազանց շատ էր խոսում: Վեց ռաունդից հետո Ալին ոչ միայն ծանր քաշային կարգում աշխարհի բացարձակ չեմպիոն էր, այլև «նոր տեսակի սևամորթ», որը կարճ ժամանակ անց վերափոխելու էր Ամերիկայի ռասայական քաղաքականությունը, զանգվածային մշակույթը և հերոս լինելու մասին պատկերացումները: Ոչ ոք չի կարողացել Դեյվիդ Ռեմնիքից ավելի վառ, դրամատիկ ու խորապես նկարագրել Ալիին և նրա ժամանակաշրջանը, որին նա շունչ ու ոգի է տվել։ Պատմելով Ալիի անցած ճանապարհի մասին՝ Լուիսվիլի, Կենտուկիի մարզադահլիճներից մինչև Սոնի Լիստոնի և Ֆլոյդ Պատերսոնի հետ պատմական մրցամարտերը, Ռեմնիքը ստեղծել է նմանը չունեցող հարուստ կտավ: Նա հիանալիորեն կարողանում է փոխանցել սուր լեզու ունեցող մարզական լրագրողների և մարդասպան գանգստերների, մռայլ Լիստոնի, վախեցած Պատերսոնի, հանդուգն Նորման Մեյլերի և առեղծվածային Մալքոլմ Իքսի կերպարները: «Աշխարհի արքան» գիրքն արժանին է մատուցում բոլոր ժամանակների մեծագույն մարզիկին և հզոր էներգիայով օժտված անձանցից մեկին՝ ընդգծելով նրա արագությունը, վայելչությունը, քաջությունը, հումորի զգացումը և հզոր ոգին: