[Անիծյալ երկուշաբթին] Մարկ Մենսոն. Եթե ինքնակազմակերպումը բարդ է թվում, ուրեմն ինչ-որ բան սխալ եք անում

Շանսերը մեծ են, որ կյանքի ինչ-որ փուլում փորձել եք փոխել ձեր վարքագիծը միայն կամքի գործադրման միջոցով: Եվ մեծ են շանսերը, որ դուք ձախողել եք: Վատ մի զգացեք: Դա այն է, ինչ մեծամասամբ տեղի է ունենում:

Շատերն ինքնակազմակերպումն ընդունում են որպես կամքի ուժի դրսևորում: Երբ տեսնում ենք որևէ մեկին, որն ամեն առավոտ արթնանում է ժամը հինգին, առողջ է սնվում, կանոնավոր մարզասրահ է այցելում, ենթադրում ենք, թե նրանք այդ ամենը տանջանքով են անում: Մտածում ենք, թե ինչ-որ ներքին հրեշ նրանց ստիպում է ստրուկի նման այս կամ այն բանն անել:

Ճշմարտությունն այլ է: Երբ շփվում եք նման մարդկանց հետ, մի զարմանալի բան եք հասկանում` նրանք այդ ամենն իսկապես վայելում են:

Սխալ է ինքնակազմակերպումն ընդունել բացառապես որպես կամքի գործադրման դրսևորում: Ինքներս մեզ տանջելու և մեղադրելու մեջ ոչ մի օգուտ չկա: Հակառակը, դա մեզ մի քանի քայլ հետ է տանում: Ցանկացած մարդ, որը երբևէ փորձել է դիետա պահել, կհաստատի, որ սեփական անձի հանդեպ նման վերաբերմունքն ավելի է բարդացնում վիճակը:

Ինքնակազմակերպման և կամքի ուժի մասին այս բառախաղը հավի և հավկիթի ստեղծման մասին պատմությունն է հիշեցնում: Կամքի ուժն ամրապնդելու համար երկարաժամկետ ինքնակազմակերպման կարիք ունենք, բայց ինքնակազմակերպման համար էլ մեծ քանակությամբ կամքի ուժ է պետք:

Ո՞րն է առաջացել սկզբում: Որտեղի՞ց է պետք սկսել:

 Ինչո՞ւ է միայն կամքի գործադրումն անօգուտ  

Մենք անում ենք այն, ինչը մեզ դուր է գալիս և հեռու ենք մնում այն ամենից, ինչը չենք հավանում: Միակ տարբերակը, որ կարող է մեզ ստիպել հրաժարվել սիրելի զբաղմունքից կամ ուտելիքից և անել այն, ինչ չենք սիրում` կամքի գործադրումն է: Մենք “ճիշտն” անելու մոլուցքով մերժում ենք այն, ինչ սիրում ենք: Այս դասական մոտեցման արդյունքում ստեղծվում է “կամքի գործադրում=ինքնակազմակերպում” ենթադրությունը:

Ինքնակազմակերպման դասական մոտեցումը հետևյալ է`

ինքնակազմակերպում = կամքի գործադրում = ինքնուրացում = լավ մարդ

Սա երկար տևել չի կարող: Այս մոտեցումը միայն բարդացնում է խնդիրներն ու տանում ինքնաոչնչացման:

Դասական մոտեցման մասին ճշմարտությունը հետևյալն է`

Ինքնուրացում = Էմոցիոնալ դիսֆունկցիա = ինքնաոչնչացում = – (ինքնակազմակերպում) 

Դուք կարող եք ստիպել ձեզ գնալ մարզասրահ, բայց եթե դա ձեզ դուր չգա, ընդամենը մի քանի օրից կորցնելու եք մոտիվացիան: Հետևաբար, ինքնակազմակերպումը հիմնված չէ ինքնաուրացման և կամքի գործադրման վրա: Հակառակը` այն հիմնված է ինքնաճանաչման վրա:

Ինքնակազմակերպում` ինքնաճանաչման միջոցով

Դուք ատում եք ձեզ, որովհետև բավականաչափ լավը չեք: Ու հենց սա է առաջին գերխնդիրը: Ինքնակազմակերպմանն ուղված առաջին քայլով պետք է ներողամիտ լինեք ձեր նկատմամբ և ընդունեք, որ երբեմն երես առնելու կարիք ունեք ու դա ձեզ չի դարձնում սարսափելի մարդ: Այս գիտակցումը նոր հեռանկարներ կբացի ձեր առջև:

Գտեք այդ ներքին դևերին ու ընդունեք հեռվում թաքնված, մութ ու ոչ այնքան գեղեցիկ այդ արարածներին: Ընդունեք, որ դրանք ձեր մի մասնիկն են ու միշտ էլ այնտեղ են լինելու: Դուք կարող եք աշխատել դրանց հետ, ոչ թե դրանց դեմ:

Եվ հենց այդ ժամանակ էլ կատարվում է հրաշքը: Երբ դադարում եք փնովել ինքներդ ձեզ, այլևս ձեզ պատժելու կարիք չի լինում: Փոխարենը, դուք սկսում եք հոգ տանել ձեր մասին և դա ձեզ դուր է գալիս:

Արդյունքը` ինքնակազմակերպում առանց կամքի գործադրման

Երբ լուծում եք այս խնդիրները և երբ հաճույք եք ստանում ձեր արած աշխատանքից` ինքնակազմակերպումը հաջողվում է առանց մեծ ջանքեր գործադրելու: Արդյունքում առանց կամքի գործադրման հասնում եք ինքնակազմակերպման:

Առավոտյան վաղ եք արթնանում, որովհետև հաճելի է: Առողջ եք սնվում, որովհետև դա ձեզ դուր է գալիս: Եվ եթե նույնիսկ որևէ անհարմարություն կա` այն արդեն իմաստ ու նպատակ ունի, իսկ դա ամեն ինչ փոխում է: Կողքից կթվա, թե դուք հսկայական ջանքեր եք գործադրում և կամքի ուժի անսպառ պաշար ունեք: Իսկ իրականում այդ ամենը ձեզ համար ոչ մի բարդություն չի ներկայացնի:

markmanson.net