Արման Ավետիսյան. «Ամենավառ ու հուզումնալից սպորտային գիրքը, որ կարդացել եմ»
Ինստագրամի օգտատերերից Արման Ավետիսյանը կարդացել է «Ալի. Աշխարհի արքան» սպորտային բեսթսելլերը և իր կարծիքն է գրել սոցցանցում: Այն ներկայացնում ենք ամբողջությամբ:
Գիրքը պատմում է առանց կասկածի աշխարհի բոլոր ժամանակների լավագույն բռնցքամարտիկ, լեգենդ Մուհամեդ Ալիի (Կասիուս Քլեյ) մասին:
Այն պայմանականորեն բաժանված է 2 մասի` մինչև Ալիի բռնցքամարտի կարիերան սկսելը, և այդ ժամանակ արդեն հայտնի բռնցքամարտիկների մարտերի նկարագրությունը` Սոնի Լիստոն - Ֆլոյդ Պատերսոն, և Ալիի անցած ուղին` համապատասխանաբար վերջիններիս հետ անցկացրած չեմպիոնական մարտերի մանրակրկիտ նկարագրությամբ: 1964թ. փետրվարի 25-ին, Ֆլորիդայում(ԱՄՆ), Ալին հաղթում է Լիստոնին` դառնալով ծանր քաշային կարգում Աշխարհի չեմպիոն:
Գրքում մի հատված կա, որում Էլայջա Մուհամեդը իր հրապարակած ռադիոուղերձում հայտարարել է. «Կասիուս Քլեյ» անվանը պակասում է «աստվածային իմաստը», և որ այն պետք է փոխարինվի մուսուլմանական անունով: Ես նրան կանվանեմ Մուհամեդ Ալի, քանի որ նա հավատում է Ալլահին ու իմ հետևորդն է: Նախկինում բռնցքամարտիկը միշտ հիացել էր իր անվան պատմությամբ ու բարեհնչեղությամբ. «Հիշեցնում է Կոլիզեյի ու հռոմեական գլադիատորների մասին: Գեղեցիկ անուն է»: Բայց հիմա նա այլ հանձնարարություն էր ստացել: «Մուհամեդ» նշանակում է «գովասանքի արժանի», իսկ «Ալի» մարգարեի զարմիկի անունն է:
Եվ վերջում իր տված հարցազրույցներից մեկում Ալին ասել է, թե ինչպես կցանկանա, որ իրեն հիշեն:
- Կասեմ, թե ինչպես կուզեմ, որ ինձ հիշեն: Սևամորթ, որը նվաճել է ծանր քաշային կարգում աշխարհի չեմպիոնի կոչումը, որը հումորի զգացում ուներ ու բոլորին լավ էր վերաբերվում: Կուզեմ, որ ինձ հիշեն որպես մարդու, որը երբեք վերևից չէր նայում այն մարդկանց, որոնք նրան նայում էին ներքևից: Մարդու, որն օգնում էր բոլորին, ում կարող էր, թե´ ֆինանսապես, թե´ ազատության, արդարության ու հավասարության համար պայքարում: Մարդ, որը երբեք նրանց ամոթալի վիճակի մեջ չի գցել: Մարդ, որը փորձում էր իր ժողովրդին միավորել իսլամի շնորհիվ, որն իր համար բացահայտել էր հարգարժան Էլայջա Մուհամեդին լսելով: Բայց եթե ես չափազանց շատ բան եմ ցանկանում, ապա կհամաձայնեմ, որ ինձ հիշեն որպես բռնցքամարտի մեծ չեմպիոնի, որը դարձել է իր ժողովրդի քարոզիչն ու պաշտպանը: Դեմ չեմ, եթե նույնիսկ մարդիկ մոռանան, թե ժամանակին ինչ գեղեցիկ էի:
Դեյվիդ Ռեմնիք
6800 ֏
Նկարագրություն
Մուհամեդ Ալին, որը դեռ հայտնի էր որպես Կասիուս Քլեյ, 1964-ի փետրվարի 25-ին ռինգ մտավ Սոնի Լիստոնի հետ: Ալիին համարում էին նյարդայնացնող ու տարօրինակ մարզիկ, որը մենամարտում էր պարելով ու չափազանց շատ էր խոսում: Վեց ռաունդից հետո Ալին ոչ միայն ծանր քաշային կարգում աշխարհի բացարձակ չեմպիոն էր, այլև «նոր տեսակի սևամորթ», որը կարճ ժամանակ անց վերափոխելու էր Ամերիկայի ռասայական քաղաքականությունը, զանգվածային մշակույթը և հերոս լինելու մասին պատկերացումները: Ոչ ոք չի կարողացել Դեյվիդ Ռեմնիքից ավելի վառ, դրամատիկ ու խորապես նկարագրել Ալիին և նրա ժամանակաշրջանը, որին նա շունչ ու ոգի է տվել։ Պատմելով Ալիի անցած ճանապարհի մասին՝ Լուիսվիլի, Կենտուկիի մարզադահլիճներից մինչև Սոնի Լիստոնի և Ֆլոյդ Պատերսոնի հետ պատմական մրցամարտերը, Ռեմնիքը ստեղծել է նմանը չունեցող հարուստ կտավ: Նա հիանալիորեն կարողանում է փոխանցել սուր լեզու ունեցող մարզական լրագրողների և մարդասպան գանգստերների, մռայլ Լիստոնի, վախեցած Պատերսոնի, հանդուգն Նորման Մեյլերի և առեղծվածային Մալքոլմ Իքսի կերպարները: «Աշխարհի արքան» գիրքն արժանին է մատուցում բոլոր ժամանակների մեծագույն մարզիկին և հզոր էներգիայով օժտված անձանցից մեկին՝ ընդգծելով նրա արագությունը, վայելչությունը, քաջությունը, հումորի զգացումը և հզոր ոգին: