Երբ հաղթանակին ամենամոտն ես. ո՞րն է պոպուլիստների ձախողման պատճառը
Երբ վարակիչ ելույթներից հետո հստակ փոփոխություններ չեն լինում, երբ հատում են ատելության խոսքի սահմանը, պոպուլիստները ձախողում են ամեն ինչ:
Պոպուլիստների հաջողության բանաձևն ունի մի քանի կանոն: Նրանք մարդկանց պահանջներն անընդհատ բավարարելու խնդիր ունեն։ Ու երբ հաճախ նրանց խոստումները սահմանափակվում են վարակիչ ելույթներով և հստակ քայլեր ու փոփոխություններ չեն լինում` պոպուլիստներին չեն օգնում անգամ չաշխատող և կոռումպացված համակարգի մասին պատմությունները:
Երբեմն նաև այս գործիչները հատում են ատելության խոսքի սահմանը: Ու երբ մի պահ մարդիկ տեսնում են, որ իրենց խնդիրների պատճառն իրականում միայն միգրանտները չեն` սկսում են կասկածի տակ դնել պոպուլիստների խոսքերն ու խոստումները: Այս շարքի երեք ձախողակ պոպուլիստներն էլ Եվրոպայի աջ պահպանողական թևն են ներկայացնում: Դա նրանց միակ ընդհանրությունը չէ: Այս երեք գործիչներն էլ չեն կարողացել ընդդիմությունից գալ իշխանության:
Մարին Լե Պեն
Ֆրանսիայի «Ազգային Ճակատ» աջակողմյան կուսակցության առաջնորդ Մարին Լե Պենն իր քաղաքական կարիերայի ընթացքում հաղթանակին ամենամոտը եղել է 2017 թվականին: Նախագահական ընտրություններում ազգայնամոլ Լե Պենի թիրախում միգրանտներն էին: Լե Պենը պայքարում էր ոչ միայն Ֆրանսիայի քաղաքական էլիտայի, այլ նաև Եվրոպական բյուրոկրատների դեմ: Խարիզմատիկ ելույթները Լե Պենին հաղթանակ չբերեցին: Նա առաջարկում էր լուծումներ, բայց ցույց չէր տալիս դրանց հասնելու ճանապարհը: Հեռուստաբանավեճերում Մակրոնի հստակությունը հաղթեց Լե Պենի կցկտուր տնտեսական ծրագրին: Պահպանողական պոպուլիստ Լե Պենի համար այդ պարտությունը վերջնակետը չէր: Նա պաշտոնապես հայտարարել է` չի բացառում իր մասնակցությունը Ֆրանսիայի 2022 թվականի նախագահական ընտրություններին:
Գերտ Վիլդերս
Նիդեռլանդներում աջ ծայրահեղականների առաջնորդ Վիլդերսի քաղաքական խաղաքարտը ևս միգրանտների դեմ պայքարն ու հակաիսլամական քարոզն է: Նա իր հակասական առաջարկների ու հայտարարությունների պատճառով հաճախ քննադատության կիզակետում է: Վիլդերսն առաջարկում էր փակել բոլոր մզկիթներն ու առհասարակ դադարեցնել ներգաղթյալների հոսքը Նիդեռլանդներ: 2017-ին ծայրահեղական պոպուլիստը կրկին զիջեց լիբերալներին: Բրեքսիթին զուգահեռ Վիլդերսը Նեքսիթ էր առաջարկում, պնդելով որ Նիդեռլանդները պետք է լքի Եվրամիությունը: Նեքսիթը ոչ միայն իրականություն չդարձավ, այլ նաև 2019-ի եվրոպական ընտրություններում Վիլդերսի կուսակցությունը կորցրեց եվրախորհրդարանում իր բոլոր տեղերը: Ատելության խոսքի պատճառով Վիլդերսի դեմ մի քանի անգամ դատական հայց է ներկայացվել: Հակաիսլամիստական քարոզի պատճառով էլ արգելափակել են նրա թվիթերյան միկրոբլոգը:
Նորբերտ Հոֆեր
Եվրոպայի ևս մեկ աջ ծայրահեղական պոպուլիստ, որին 2016 թվականին ընդամենը 30 հազար ձայն չբավարարեց Ավստրիայի նախագահական ընտրություններում հաղթելու համար: Հաղթանակի դեպքում նա երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Եվրոպայում նախագահ դարձած առաջին աջ ծայրահեղականը կլիներ: Հոֆերի ղեկավարած կուսակցությունը մերժում էր իշխանության «գրկաբաց քաղաքականությունը», որի հետևանքով կարճ ժամանակահատվածում մոտ 100 հազար ներգաղթյալ Ավստրիայում ապաստան էր հայցել: Հոֆերն իր աջակիցներին խոստացել է 2022 թվականին կրկին մրցապայքարի մեջ մտնել:
Յան-Վերներ Մյուլլեր
2900 ֏
Նկարագրություն
Դոնալդ Թրամփ (ԱՄՆ), Մարիե Լը Պեն (Ֆրանսիա), Ալեքսիս Ցիպրաս (Հունաստան), Վիկտոր Օրբան (Հունգարիա), Բեպպե Գրիլլո (Իտալիա), Ռեջեփ Թայիբ Էրդողան (Թուրքիա). պոպուլիստ քաղաքական գործիչներն այսօր եկել են կամ գալիս են իշխանության։ Իսկ ի՞նչ է իրականում պոպուլիզմը, և ովքե՞ր են պոպուլիստները։ Պոպուլիզմը մարդկանց մոտեցնո՞ւմ է իշխանությանը, թե՞ իրականում վտանգում է ժողովրդավարությունը։ Ովքե՞ր են այն «քաղաքացիները» կամ «ժողովուրդը», որի անունից խոսում են պոպուլիստ քաղաքական գործիչները։ Այս հարցերը երբեք այսքան ակտուալ չեն եղել։ Ֆունդամենտալ այս աշխատությունում Յան-Վերներ Մյուլլերը պնդում է՝ պոպուլիզմի առանցքում բազմակարծությունը մերժելն է։ Պոպուլիստները միշտ պնդում են, թե իրենք և միայն իրենք են ներկայացնում ժողովրդին և նրա շահը։ Ըստ Մյուլլերի՝ իշխանությունը վերցնելու դեպքում պոպուլիստները կփորձեն ստեղծել ավտորիտար երկիր՝ բացառելով բոլոր նրանց, ովքեր «ժողովրդի» կողմից չեն։ Գիրքը նաև ներկայացնում է հստակ ռազմավարություն, թե ինչպես պետք է պայքարել պոպուլիստների դեմ և ինչ հակափաստարկներ օգտագործել, երբ նրանք խոսում են «ժողովրդի» կամ «լուռ մեծամասնության» անունից։ Վերլուծական, հասկանալի և պրովոկատիվ այս գիրքը ներկայացնում է պոպուլիզմի պատմական ակունքներն ու օրինակներ բերում Լատինական Ամերիկայից, Եվրոպայից և ԱՄՆ-ից: Գրքում տրվում են պոպուլիզմի հիմնական բնութագրիչները, բացատրվում է պոպուլիստների ընտրական հաջողությունների գաղտնիքը: