Քանի լեզու ունես, այնքան պետություն ես․ ինչո՞ւ պետք չէ կախված լինել միայն 1 լեզվից

«Լեզվի մասին» ՀՀ օրենքի 1-ին հոդվածը սահմանում է, որ մեր երկրում պետական լեզուն հայերենն է, պաշտոնական լեզուն՝ գրական հայերենը: ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն 1953-ին առաջարկեց տարանջատել պետական լեզու և պաշտոնական լեզու հասկացությունները: Ըստ այդմ, պետական լեզուն երկրի ներսում քաղաքական, սոցիալական և մշակութային ինտեգրման առաքելություն ունի և խորհրդանշում է այդ երկիրը: Պաշտոնական լեզուն երկրի պետական կառավարման, օրենսդրության և դատավարության լեզուն է: Պետական կամ պաշտոնական լեզու ունի 178 երկիր, որոշները՝ 1 գերակա լեզու ունեն, շատերը՝ մի քանի:
ԱՄՆ սահմանադրությունն, օրինակ, պետական լեզվի մասին նշում չունի, անգլերենն այստեղ առաջնային է ավանդույթի ուժով, ոչ թե օրենքի, և պաշտոնական լեզվի կարգավիճակն ամեն նահանգում են ֆիքսում: Հարավաֆրիկյան Հանարապետությունն ունի 11 պաշտոնական լեզու, Բոլիվիան՝ 37 պետական: Իռլանդիայում իռլանդերենը հռչակված է ազգային լեզու և այդ երկրի առաջին պետական լեզուն, թեև իռլանդերեն խոսում է իռլանդացիների 1/3-ը: Շվեյցարիայում պաշտոնական լեզուներն են գերմաներենը, ֆրանսերենը, իտալերենը, ռոմանշերենը:

• Աշխարհը մտել է գլոբալ սարսափի նոր փուլ. անհատական համաշխարհային պատերազմի դարաշրջան


• Հակաեվրոպական և պրոասիական. ինչո՞ւ են մարդիկ հաճույք ստանում քաղաքակրթության բռնաբարումից


• Գնել Նալբանդյան. Թրամփի մենամարտը ամերիկյան մամուլի ու հետախուզական համայնքի դեմ