Լի­լի Հո­վեր. «Իմ ման­կու­թյան Barbie-ն նվի­րե­լու եմ ապագա դս­տերս»

newmag-ն ու աշ­խար­հահռ­չակ MATTEL կոր­պո­րա­ցի­այի հա­յաս­տա­նյան պաշ­տո­նա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Մար­լի ըն­կե­րու­թյու­նը բա­ցա­ռիկ մի նա­խա­գիծ են ի­րա­կա­նաց­նում, ո­րը հայ ա­ղջ­նակ­նե­րին ու նրանց ծնող­նե­րին ա­ռա­ջար­կում է ի­րա­գոր­ծել ե­րա­զանք­նե­րը Barbie-ի հետ: Հիմ­նա­կան գա­ղա­փարն ո­ւղղ­ված է ոգ­ևո­րե­լու և ներշն­չե­լու ե­րի­տա­սարդ աղ­ջիկ­նե­րին, որ­պես­զի վեր­ջին­ներս հետ­ևեն ի­րենց ե­րա­զանք­նե­րին: Չէ՞ որ ի­րա­կա­նում Barbie-ն պար­զա­պես տիկ­նիկ չէ, նրա ա­ռա­քե­լու­թյու­նն աղ­ջիկ­նե­րին օգ­նելն ու քա­ջա­լե­րելն է, որ­պես­զի նրանք կա­րո­ղա­նան բա­ցա­հայ­տել ի­րենց ան­սահ­մա­նա­փակ հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներն ու սո­վո­րել, որ յու­րա­քան­չյուր ե­րա­զանք կա­րե­լի է ի­րա­կա­նաց­նել, ե­թե իս­կա­պես հա­վա­տում ես այդ ե­րա­զան­քի ու­ժին։
Նա­խագ­ծի հա­մար ը­նտր­վել են ի­րենց մաս­նա­գի­տու­թյուն­նե­րում հա­ջո­ղու­թյան հա­սած կա­նայք, ո­րոնք ի­րենց փոր­ձով օ­րի­նակ են դե­ռա­հաս աղ­ջիկնե­րի հա­մար և ցույց են տա­լիս, որ յու­րա­քան­չյուր ոք կա­րող է լի­նել այն, ի­նչ ե­րա­զում է: Այս ան­գամ Barbie տիկ­նիկ­նե­րի հետ ու­նե­ցած իր պատ­մու­թյու­նը մեզ բա­ցա­հայ­տեց Լի­լի Հո­վե­րը: Լի­լի Հո­վե­րը հայ էկ­րա­նի ա­մե­նա­սիր­ված դեմ­քե­րից է: Նա «Ար­մե­նի­ա» հե­ռուս­տաըն­կե­րու­թյան «­Ժա­մը» լրատ­վա­կա­նի հա­ղոր­դա­վա­րու­հի­նե­րից է:

---

- Հի­շո՞ւմ եք ­Ձեր ­ման­կու­թյան ա­ռա­ջին Barbie-ն: Կ­պատ­մե՞ք ն­րա ­մա­սին:
- Իմ կյան­քում խա­ղա­լիք­նե­րի հար­ցում միշտ շատ շռայլ է ե­ղել ա­վագ մո­րեղ­բայրս։ Հի­շում եմ, որ նա հա­ճախ էր ճամ­փոր­դում և միշտ բա­ցա­ռիկ տիկ­նիկ­ներ էր բե­րում ի­նձ և քույ­րե­րիս։ Նաև Barbie-ներ։ Նրա նվի­րած խա­ղա­լիք­նե­րը մինչև հի­մա մնում են շատ լա­վը և չկրկն­վող։ Մեր Barbie-նե­րը սո­վո­րա­բար միկ­րո­ֆո­նով է­ին, հա­վա­նա­բար ե­րգ­չու­հի­ներ է­ին, ա­մեն դեպ­քում խոսք և ձայն կրող­ներ է­ին։
- Ո­՞վ է ­Ձեզ ն­վի­րել ա­ռա­ջին Barbie ­տիկ­նի­կը:
- Հա­վա­նա­բար նո­րից մո­րեղ­բայրս: Նա սի­րում էր եր­ջան­կաց­նել մեզ, «ե­րես տալ» և նվի­րում էր լա­վա­գույ­նը։  
[gallery columns="2" ids="50354,50355"]
 
 
 

- Ձեր Barbie-ն ու­նե՞ր ­մաս­նա­գի­տու­թյուն:

- 90-ա­կան­նե­րին ար­դեն հրա­շա­լի էր նման շքեղ տիկ­նիկ ու­նե­նա­լը, հա­ճախ մաս­նա­գի­տու­թյունն ար­դեն ան­կար­ևոր էր դառ­նում։ Դ­րանք սո­վո­րա­բար շլա­ցու­ցիչ փայ­լով տիկ­նիկ­ներ է­ին՝ ե­րե­կո­յան զգեստ­նե­րով, ի­նք­նա­տիպ սանր­ված­քով։ Խո­սա­փող ու­նե­ին ձեռք­նե­րին։ Հա­վա­նա­բար ու­ղեկ­ցող տարր էր: Ե­րբ ա­ռա­ջին ան­գամ միկ­րո­ֆոն վերց­րի ձեռքս, մեծ պա­տաս­խա­նատ­վու­թյուն զգա­ցի։ ­Մի­այն հի­շում եմ, որ ե­րա­զում է­ի Barbie-ի պես ս­լա­ցիկ և գե­ղե­ցիկ կազմ­վածք ու­նե­նալ։ Ապ­շե­ցու­ցիչ ու զար­մա­նա­լի է, որ շուրջդ փնտ­րում ես նման հար­դար­ված վար­սե­րով, գե­ղե­ցիկ զգեստ­նե­րով աղ­ջիկ­նե­րի ու չես գտ­նում։ Barbie-ին ձգտ­ման չա­փա­նիշ էր:
- Ի­նչ­պե՞ս կա­րող է Barbie ­տիկ­նիկն ազ­դել ե­րե­խայի մաս­նա­գի­տա­կան կողմ­նո­րոշ­ման վրա: Այն Ձեզ օգ­նե՞լ է կողմ­նո­րոշ­վել այդ հար­ցում:
- Իմ մաս­նա­գի­տու­թյան ը­նտ­րու­թյունն այլ պատ­մու­թյուն ու­նի, բայց ինձ հա­վա­նա­բար հա­վե­լյալ կա­նա­ցի­ու­թյուն է փո­խան­ցել այս հրաշք տիկ­նի­կը։ 
­Հի­մա, ե­րբ ա­ռա­վել հս­տակ եմ պատ­կե­րաց­նում տիկ­նիկ­նե­րի դե­րը ե­րե­խայի զար­գաց­ման ճա­նա­պար­հին, զար­մու­հուս և ըն­կեր­նե­րիս աղ­ջիկ­նե­րին գե­ղե­ցիկ Barbie-ներ եմ նվի­րում: Դրանք բա­րի դի­մագ­ծե­րով են, խնամ­ված, ի­նք­նավս­տահ և կա­նա­ցի:
- Ի­՞նչ ­խաղ է­իք ­խա­ղում ­Ձեր Barbie ­տիկ­նի­կի հետ։
- Ես դրանք հիմ­նա­կա­նում խնամ­քով պա­հել ե­մ՝ հա­մա­րե­լով «ան­գին գանձ»։ Ա­ռա­վե­լա­գույ­նը զգեստն եմ փո­խել կամ վար­սե­րը հար­դա­րել։
- Դուք հա­ղոր­դա­վա­րու­հի եք, ա­նընդ­հատ էկ­րա­նին եք, և Ձեզ շա­տերն են տես­նում հե­ռուս­տա­տե­սու­թյամբ: Ձեզ ե­րբ­ևէ նմա­նեց­րե՞լ են Barbie ­տիկ­նի­կի:
- Հա­վա­նա­բար մի­այն ը­նդ­գծ­ված շեկ վար­սե­րի պատ­ճա­ռով։ Բա­ցի դ­րա­նից, ա­ռա­ջին Barbie տիկ­նի­կի ա­նունն էլ էր Լի­լի։ Այդ մա­սին ի­նձ ծնող­ներս են պատ­մել: Ե­րբ վեր­ջերս նյութ է­ի պատ­րաս­տում Barbie-նե­րի մա­սին, ի­նքս էլ կար­դա­ցի և հաս­կա­ցա, որ ծնող­ներս ո­չինչ չեն հո­րի­նել:
- Ի­՞նչ խոր­հուրդ կտաք նրանց, ով­քեր մեծ ե­րա­զանք­ներ ու­նեն, սա­կայն վա­խե­նում են դրանք ի­րա­կա­նաց­նե­լուց:
- Վախ չկա, այն վառ եր­ևա­կա­յու­թյուն է։ Պետք է ու­ղե­ղում ամ­րաց­նել մեծ կոճ­գա­մով, որ վա­խը մտա­ցա­ծին եր­ևույթ է, պատ­կե­րա­ցում է մի բա­նի մա­սին, ին­չը չի ե­ղել և հա­ճախ չի էլ լի­նե­լու։ Վա­խե­նա­լու փո­խա­րեն կրկ­նեք «ես կա­րող եմ» լա­վա­գույն ար­տա­հայ­տու­թյու­նը։ Եվ ու­րեմն, ին­չո՞ւ վա­խե­նալ, ե­րբ շուրջդ ար­ևոտ է­։

---

Կարդացեք նաև․

• Սիրուշո․ «Չկա որևէ նախապայման. պիտի լինես այնպիսին, ինչպիսին կաս»


• Մարիաննա Պողոսյան. «Երբեք, երբեք մի՛ մոռացեք Ձեր մեծ երազանքի մասին»


• Լո­ւի­զա Ղամ­բա­րյան․ «Ան­կախ տա­րի­քից՝ պետք է հա­վա­տալ ե­րա­զան­քին»


• Հուրի Գեբեշյան. «Հետևե՛ք երազանքներին»

---

- Կա­րե­լի՞ է ա­սել, որ Դուք հա­սել եք նրան, ին­չին ձգ­տում է­իք: Ե­թե հնա­րա­վո­րու­թյուն ու­նե­նաք վե­րա­դառ­նա­լու ան­ցյալ, ի­՞ն­չը կփո­խեք:
- Ես իմ ցան­կու­թյուն­նե­րի ու­ղիղ կես ճա­նա­պար­հին ե­մ։ Շատ ձգ­տում­ներ ու­նեմ, մեծ նպա­տակ­ներ, ո­րոնց պետք է հաս­նեմ աշ­խա­տան­քում և ան­ձնա­կան կյան­քում։ Այն­պես որ, հի­մա ա­վե­լի քան ջա­նում եմ հե­ռուս­տա­դի­տո­ղի հա­մար և պատ­րաստ եմ ա­վե­լին ա­նե­լու։­
[gallery columns="2" ids="50353,50352"]
Ինձ դաս­տի­ա­րա­կել են այն­պես, որ մի­այն չա­րա­ծի՛ հա­մար է պետք մտա­հոգ­վել, քա­նի որ ժա­մա­նա­կը սա­հում է։ Այդ «տ­ևա­կան ափ­սո­սան­քը» թույլ չի տա­լիս ա­ռաջ ըն­թա­նալ և մար­դուն քայ­քա­յում է ներ­սից։ Միշտ պետք է գի­տակ­ցել, որ ա­մեն ի­նչ կա­րե­լի է փո­խել, շտ­կել: Ան­թե­րի մար­դիկ և պատ­մու­թյուն­ներ չկան։ Ի­նձ ա­ռա­վել քան դուր է գա­լիս «­հի­մա»-ն, քան ան­ց-յա­լում թո­ղա­ծը։
- Հի­մա ու­նե՞ք Barbie ­տիկ­նիկ­ներ: Ե­թե այո, ի­՞նչ եք ա­նում դրանց հետ: Թո­ղել եք մի­այ­նա՞կ, պա­հա­րա­նո՞ւմ:
- Ման­կու­թյանս Barbie-ն դա­րա­կում է, խնամ­քով պահ­ված։ Նվի­րե­լու ան­դի­մադ­րե­լի ցան­կու­թյուն ու­նեմ, հա­ճախ ու­զում եմ նվի­րել, բայց մի միտք թույլ չի տա­լիս ա­նել դա. պետք է աղ­ջիկ ու­նե­նամ և տիկ­նիկս նվի­րեմ նրան: Ի­նձ հա­մար այդ Barbie-ն մի­այն տիկ­նիկ չէ, այն նաև ման­կու­թյան փոք­րիկ դր­վագ է:
 

---

Հետևեք newmag-ին  Telegram-ում և  Instagram-ում։

---