Love is. Իրական մեծ սերը գալիս է մեծ սխալից հետո
Վատագույն սերն այն սերն է, երբ մեծ հույսեր ենք կապում, շատ էներգիա ենք ծախսում, ու հետո գիտակցում, որ այդ ամենն անիմաստ էր: Սիրտը կտոր-կտոր է լինում, իսկ մենք այդպես էլ չենք հասկանում, թե ինչու ոչինչ չստացվեց:
Այո՛, մենք հաճախ ենք սխալվում սիրո հարցում:
Մենք մարդկանց պատահաբար ենք ընտրում, իսկ հետո փոշմանում: Չենք կարողանում հեշտությամբ փոխվել, բացել մեր ուղեղն ու այնտեղ շտկումներ անել: Դա կարող է պատահել միայն այն ժամանակ, երբ կմնանք միանյակ՝ ափսոսանքի հետ:
Գուցե դա ոչ այնքան սխալ է, որքան անհրաժեշտություն՝ ավելի լավ հասկանալու՝ ով ենք, ինչպես ենք սիրում և ինչ ենք ուզում սիրուց: Թեև լինում է նաև այնպիսի սեր, որ ցանկանում ենք վերադարձնել, բայդ ամենևին չի նշանակում, որ այն երբևէ չի կոտրել մեր սիրտը:
Միայն սխալվելը կարող է մեզ մոտեցնել մեր կյանքի մեծ Սիրուն: Պետք է անպայման «կոտրվենք», դրանից հետո միայն հասկանանք, որ անհրաժեշտ է անհապաղ ապաքինվել:
Հաճախ մեր ամենամեծ սխալն այն է լինում, որ հարաբերություններ ենք սկսում սխալ մարդու հետ, ու շուտ չենք հեռանում: Բայց մենք այդպես չենք վարվում ոչ այն պատճառով, որ այդ սերը մեր ճակատագիրն է, այլ նրա համար, որ առանց դրա երբեք չէինք հասկանա, թե որն է իրական սերը:
Հարաբերություններում միշտ ընտրություն անելու հնարավորություն ունենք, դա բնավորությունների և իդեալների մշտական պայքար է: Եվ որքան էլ հուսանք, որ այս անգամ ամեն ինչ ուրիշ կերպ կլինի, այդպես էլ չի լինում:
…որովհետև վիճակված չէ…
Այդ սխալը պետք է ուղղվի, բայց հաճախ դա ցավոտ է ու աղետալի:
Դրա նպատակը մեզ մինչև վերջ ոչնչացնելն է, սիրո մասին մեր պատկերացումներին մարտահրավեր նետելը:
Այն մի գիշերվա մեջ տեղի չի ունենում, այլ այնքան ժամանակ, մինչև չենք գիտակցում ճշմարտությունն ու թաքնվում դրանից:
Դա այն իրավիճակն է, երբ գիտենք, որ մեր սերը նվիրել ենք անարժան մեկին, բայց միևնույն ժամանակ հեռանում ենք բաց ճակատով և վստահությամբ, որ կգտնենք արժանիին, որովհետև մեր կյանքի իրական սերը մեզ է սպասում, և երբ նրան հանդիպենք, ինքներս մեզ կհարցնենք՝ ինչո՞ւ ենք այդքան սիրային տառապանք կրել:
Այդ սերը կգա, երբ իսկապես հավատանք, որ արժանի ենք նրան, ինչ ուզում ենք: Այդ սերը բոլորովին այլ կերպ է լինելու, որովհետր նախկինի համար տառապելով, դրան այլ կերպ կվերաբերվենք:
Կսկսենք խաղաղություն ու հանգստություն փնտրել, այլ ոչ թե կիրք ու կրակ: Արտաքին տեսքին ուշադրություն դարձնելու փոխարեն ուշադրություն կդարձնենք այն էներգիային, որը տվյալ անձնովորությունը կփոխանցի մեզ ու կփոխի մեր կյանքը:
Աստիճանաբար կհասկանանք, որ կարևորը ոչ թե այդ մարդու ով լինելն է, այլ ինչպիսի մարդու է նա մեր մեջ արթնացնում: Դրանից կոգեշնչվենք ու կդառնանք ավելի լավը:
Այնժամ կհասկանանք, որ մեր կյանքի մեծագույն սխալը դարձել է փարոս և մեզ ուղեկցում է մեզ դեպի մեր կյանքի ԻՐԱԿԱՆ ՍԵՐԸ:
Տարածել
Կարդա նաև
Ջուլյա Սամուել. Վշտի պարադոքսը | Ted Talk
Լայնեզր գլխարկով, գոթական ոճով բարոնուհին ու էքսցենտրիկ գրող Ամելի Նոտոմբը (տեսանյութ)
Սիրո և դիմադրության պատմություն. Միսաք և Մելինե Մանուշյանների հուշերը մեկ գրքում (տեսանյութ)
Տեղի ունեցավ Ջուլյա Սամուելի «Ամեն ընտանիք իր պատմությունն ունի» գրքի հեռուստաշնորհանդեսը (տեսանյութ)