[ Խմբագրական ] Մեր օրերի հերոսությունը առօրեական է, հաղթանակը` հերթական, հեղափոխությունը` սեզոնային

Ժամանակակից աշխարհում օպտիմիստն ուսումնասիրում է անգլերեն, պեսիմիստը` չինարեն, ռեալիստը` Կալաշնիկովի ավտոմատը: Ես գերադասում եմ ուսումնասիրել կործանված քաղաքակրթությունների պատմությունները: Դրանք ընթերցվում են մի շնչով, Ճիշտ ինչպես կործանվել են: Սույն ընթերցանությունն այնքան էլ չի հուսադրում, բայց գոնե մխիթարում է:
Ժամանակակից  աշխարհում  պատերազմը  շարունակությունն  է  տապալված  արտաքին  քաղաքականության, որը ներքին խայտառակության արտացոլումն է, որն էլ իր հերթին հետևանքն է սոցիալ-տնտեսական կոլապսի, որի պատճառը գաղափարազուրկ վերնախավի քաղաքական տհասությունն է, որը ձևավորվել է հանրային ունեցվածքի և ազգային հարստության օրինական յուրացման պայմաններում:
Ժամանակակից աշխարհում հերոսությունը դարձել է առօրեական, հաղթանակը` հերթական, պարտությունը` անխուսափելի, հեղափոխությունը` սեզոնային, մեղքը` էլեկտրոնային, թողությունը` զանգվածային, ամենաթողությունը` պապենական, հայրենասիրությունը` ցուցադրական, մահը` to do list-ի վերջին գրառում:

• Ումի՞ց ազատ և ինչի՞ց անկախ. 25-ամյա Հայաստանի դիլեման


• Ինչպե՞ս պետք է լրագրողն իրեն պահի սոցցանցում


• Մեր մտքի գինը մեր ազատությունն է