Ինչպե՞ս կառավարել ամբոխին կամ 5 տոկոսի օրենքը

Անշուշտ, դա վերաբերվում է նաև մարդկանց: Դրանում համոզվելու համար գիտնականներն ահա այսպիսի փորձ են արել: Մեծ ու ընդարձակ մի դահլիճ հրավիրել են մեծ թվով մարդկանց և նրանց «առաջադրանք» տվել` «տեղաշարժվել այնպես, ինչպես կցանկանան»: Մինչդեռ մի քանի հոգու տվել են այլ առաջադրանք՝ հստակ պահերի և հստակ ուղղությամբ շարժվելու մասին: Եվ ահա այս փորձն էլ ցույց տվեց 5%-ի օրենքի ճշմարտացիությունը, քանի որ այդ 5%-ը՝ մարդիկ, ովքեր շարժվում էին հստակ ուղղություններով, կարողացան բոլորին ստիպել շարժվել նույն ուղղությամբ:
Այսպիսի սինխրոնացման համար անհրաժեշտ է, որ այդ 5%-ի ներկայացուցիչները փոխանակվեն (թեկուզ ենթագիտակցորեն) որոշակի տեղեկատվությամբ և գործեն գրեթե միաժամանակ:
Այսպիսի փորձեր կարող է անել ձեզնից յուրաքանչյուրը: Բավական է համերգի գնալ ընկերախմբով և ծափահարել այն պահերին, երբ ցանկանաք, և դահլիճը կհետևի ձեր օրինակին:
Ահա մի քանի գործնական հետևություն՝ 5%-ի վերաբերյալ: Պետք չէ ստեղծել աշխատանքային խմբեր, որոնց անդամների թիվը մեծ կլինի 20-ից: Եթե ենթադրենք, որ 20 մարդը 100%-ն է, ապա մեկ մարդը կլինի 5%-ը: Հետևաբար և վերջինս այդ խմբի առաջնորդը կլինի: Մեծացնելով մարդկանց քանակը՝ դուք կարող եք կորցնել կառավարումը: Լսարաններում, որտեղ մարդկանց քանակը 30-40 է, դասավանդողին կամ ելույթ ունեցողին շատ դժվար կլինի թելադրել տրամադրություն և պահպանել լսողների ուշադրությունը կենտրոնացած վիճակում:

• Ի՞նչն է պատճառը, որ աղքատներն ավելի ճոխ տեսք են ունենում, քան հարուստները


• «Z սերունդ» կամ «Հարյուրամյակի սերունդ». ովքե՞ր են նրանք և ինչո՞վ են յուրօրինակ


• [Bloomberg] Հոռետեսության գիդը․ Ինչի՞ց պետք է վախենալ առաջիկա 10 տարում

Այս սկզբունքը գործում է այն ժամանակ, երբ ինքնակառավարման, դատողականության ու իրավիճակի գնահատման մակարդակը շատ ցածր է:

Հետևեք newmag-ին  Telegram-ում և  Instagram-ում։