Մարգարիտ Եսայան. Ժողովրդի անունից մի՛ խոսեք

հռչակ և հեղինակություն
Հեղինակությունը կարևոր բան է, յուրաքանչյուր մարդ պետք է ձգտի հեղինակություն ձեռք բերել, բայց հռչակը կարող է տարբեր երանգներ ունենալ: «Հռչակ» բառի ձևակերպումն ինձ համար շատ բազմիմաստ է, երբեք չեմ ձգտել լինել հռչակավոր. մեջը մի վատ բան եմ տեսնում, նույնիսկ եթե ազնիվ մղումով են ուզում լինել հռչակավոր:

Միշտ ձգտել եմ ունենալ հեղինակություն:

Կարծում եմ` հեղինակություն ունեն այն մարդիկ, որոնց խոսքը, տեսակն ընկալելի է հասարակության համար: Հեղինակությունն ավելի կարևոր է, քան հռչակավոր լինելը:

---

Մոնոլոգներ

• Ռուզան Խաչատրյան. Կյանքում ամենակարևորը մահվան մասին չմոռանալն է


• Սոնա Ղազարյան. Մեզ հանրահավաք գնացող աղջկա կերպար է պետք


• Կարինե Դանիելյան. Իմ տեսակը… անհետացող տեսակ է

---

սեր
Սերն ինձ համար սկիզբ է: Եթե որոշում եմ ինչ-որ բան անել, վստահաբար մեջը պետք է սեր լինի: Եթե չկա այդ զգացումը, նույնիսկ առավոտյան չեմ ուզում արթնանալ: Նույնիսկ ամենասովորական գործողությունը, որ ես անում եմ իմ կյանքում՝ թեկուզ կենցաղային, փորձում եմ անել սիրով:

Երբեմն, երբ շատ բարկացած ու վիրավորված եմ լինում, նայում եմ հայելուն և ասում եմ, որ անկախ ամեն ինչից՝ բոլորին սիրում եմ:

Հայելուց նայող դեմքը ծամածռվում է, ներքին գրգիռ է առաջանում, բայց հայելուց երևացող դեմքին համոզում եմ, որ, ԱՅՈ՛, ես սիրում եմ բոլորին, և սերն ամենակարևորն է: Ամենափոքր բաներում ես միշտ սեր եմ դնում: