Արման Նավասարդյան. Քաղաքացիական պարտքը ժամանակին հարկերը մուծելն է

մտերմություն
Ընկերը նա է, ով քեզ չի մոռանում քո պաշտոնազրկումից հետո: Ծանոթները շատ են, իսկ ընկերս մեկն է, որին գիտեմ յոթ տարեկանից:
փող
Փողն արժանապատիվ ապրելու, պետական համակարգից ու պաշտոնյաների քմահաճույքից անկախ լինելու համար է:
ճանաչում
Հռչակն ու հեղինակությունը կարևոր են, քանի որ նկատվելու և ըստ արժանվույն գնահատվելու բնազդը հատուկ է ինձ, ինչպես յուրաքանչյուր homo sapiens-ի, ինչպես սոցիումի յուրաքանչյուր անդամի:
խոստովանություն
Սիրում եմ այն ամենը, ինչը գեղեցիկ է` շնչավոր կամ անշունչ:
կուզեի ապրել
Իմ քաղաքը Երևանն է, քանի որ դրսում երկար ապրելուց և այնտեղ չմնալուց հետո ապրում եմ այստեղ:
նորաձևություն
Օգտվում եմ նորաձևության այն բաղադրիչներից, որոնք, իմ կարծիքով, համահունչ են արտաքինիս և տարիքիս:
երբեք
Երբեք չեմ ների նրան, ով լավ վերաբերմունքին պատասխանում է ապերախտությամբ, ստորությամբ և դավաճանությամբ:

---

ՄՈՆՈԼԳՆԵՐ

• Մարգարիտա Գրիգորյան. Ես պրոֆեսիոնալ եմ, որովհետև վաստակում եմ իմ գիտելիքով 


• Արթուր Բախտամյան. Կա՛մ զինվոր ես, կա՛մ հրամանատար


• Նելլի Դուրյան. Մեր համակարգում դավաճանները տեղ չունեն


• Րաֆֆի Նիզիբիլյան. Այսօր երկիրն առաջ տանողների մեծ մասը կանայք են


• Արմինե Անտիկյան. Մարդիկ այսօր ավելի մարդատյաց են

---

իմ երազները
Հաճախ տեսնում եմ ինձ օտար քաղաքում և դժվարանում եմ գտնել տան ճանապարհը:
վախենում եմ
Իմ վախը վաղուց է անցել, վաղուց են այն «բռնել»: Հիմա վախենում եմ միայն հարազատներիս համար:
կորուստներ
Մորս կորցնելուց հետո, փառք Աստծո, այլ կորուստ չեմ ունեցել: Ընդհակառակը, կյանքում ունեցել եմ հիմնականում ձեռքբերումներ:
ստել
Այո՛, ստել եմ պրոֆեսիայի և աշխատանքի բերումով:
անընդունելի է
Անճաշակության գերագույն դրսևորումը դիլետանտիզմն է կյանքում և գործում:
պատիվ
Կյանքում ամենակարևոր բանն արժանապատվությունն է և «դեմքը» չկորցնելը:
գաղտնիքը
Դիվանագետի մասնագիտության ամենամեծ գաղտնիքը բարձր պրոֆեսիոնալիզմն է: