#62 Նաստասյա Կինսկի. Երևանցի` 7 օրով

Կեղծ շարժում»-ով Նաստասյա Կինսկին հայտնվեց մեծ էկրանին:
13-ից մինչև 15 տարեկանը Նաստասյան վարել է անկանոն ապրելակերպ. «Ես նման էի վայրի գազանի։ Գիշերներն անքուն էի անցկացնում և անընդհատ երեկույթների էի մասնակցում, իսկ մայրս դրան դեմ չէր»:
15 տարեկանում նրա կյանքի երկրորդ ռեժիսորը եղավ Ռոման Պոլանսկին: 43-ամյա ռեժիսորը սիրահարվեց պատանու պես: Պոլանսկու «Tess»-ով էլ Նաստասյա Կինսկին ներխուժեց ամերիկյան կինոինդուստրիա: Մինչև Անջելինա Ջոլին Հոլիվունդն ուներ Նաստասյա Կինսկի: 19-ամյա դերասանուհուն այս խաղը պարգևեց «Ոսկե գլոբուս» ու բազմաթիվ այլ մրցանակներ:
Դերասանուհին երևանյան բեմին անկեղծ է. շնորհակալ է Հայաստանին ջերմ հյուրընկալության համար: Սպասվածից շատ է:
«Ես շատ զգացված եմ, և այս ամենը հիանալի է: Ես առաջին անգամ եմ այստեղ: Շատ յուրահատուկ էր լինել Օրնելա Մուտիի հետ: Երբեմն, երբ հաջողությունն այցելում է մեզ, մենք պետք է այն ընդունենք և բաց չթողնենք: Երբեք հեշտ չէ մեծանալը, մենք պետք է ուշադիր լինենք, սխալներ չգործենք: Դժվարն այն է, որ միշտ կա սայթաքելու վտանգը, բայց պետք է ուշադիր լինել: Մենք միշտ պետք է հավատանք կյանքին»,- մտորում է դերասանուհին՝ ակնհայտորեն հուզվելով ամեն պահ:
Հոլիվուդի լեգենդ, գերմանական Լոլիտա, ամերիկյան Գարբո. Նաստասյա Կինսկին՝ Երևանում

Օր առաջին. Օռնելլա Մուտին և Նաստասյա Կինսկին ստացան «Փարաջանովյան թալեր» մրցանակ

Նաստասյա Կինսկի. «Երբեք հեշտ չէ մեծանալը»

---

Նա Երևանում հասցրեց անգամ մենակ մնալ, ազատվել ուղեկցորդից ու թափառել Աբովյան, Թումանյան փողոցներով, խանութներ մտնել, համտեսել տոլմա, որի համը, ասում է, չի մոռանա:
Լրատվամիջոցները նրան սկսեցին կոչել «կամակոր կատու». զարմանալի է՝ նա կինոտաղավարում առանց կոմպլեքսների է ու չի վախենում ամենատես խցիկից, բայց արի ու տես, որ ասուլիսներին նախընտրում է նստել կիսադեմով դեպի խցիկները, չնկարվել ու անընդհատ ուղղել մազերը: Օպերատորների համար նա դարձավ պատյանում պարուրված անբուժելի կծիկ, որը չի կարողանում հաղթահարել անընդհատ հասարակության ուշադրության կենտրոնում լինելու տանջանքը:
«Սա իրականությունն է, իսկ կինոհրապարակը` իմ գործը, իմ աշխատանքը»,- պատճառաբանում է դերասանուհին: Նրա հետ զբոսնելով քայլում ենք դեպի հյուրանոց: Ճանապարհի կեսին որոշում է մտնել որևէ սրճարան ու սպիտակ գինի ըմպել: Չի վստահում կարծես ոչ մեկին, իսկ կինոաշխարհում իր շանսերը անձամբ է որոնում՝ առանց մենեջերի ու առանց իրավամիջնորդի: «Ոսկե ծիրան»-ին էլ պատասխանել է անձամբ ու եկել մենակ:

«Ես շատ եմ ճանապարհորդում, և ինձ շատ է դուր գալիս միայնակ մնալը, քաղաքը և մարդկանց բացահայտելը: Ես ընկերներիս հետ զբոսնել եմ սիրում, բայց նաև սիրում եմ միայնակ շրջել փողոցներով»,-ժպտալով պատմում է լեգենդար դերասանուհին:

Դժվարանում է նշել, թե որն է համարում իր կարիերայի պիկը: Այն կա կամ չկա: «Բոլորս ունենք «վերին և ստորին» պիկեր: Ես մեծ հաջողություն եմ ունեցել, և եթե նույնիսկ ինչ-որ բան չի ստացվել իմ կյանքում, մեկ է, դարձել է իմ ճանապարհորդության մի մասը: Այնպես որ ամեն ինչ լավ է»:
Չի բացահայտում, թե ինչու վաղուց չի նկարահանվում կամ ինչու է մերժում շատ առաջարկներ: Հիմա զբաղված է վավերագրական ֆիլմաշարի ստեղծմամբ: Այն մեծ սպորտի հերոսների մասին է. «Պետք է երկուսն էլ լավ իմանալ՝ և՛ հաղթելը, և՛ պարտվելը: Հաջողության հասնելիս պետք է հասկանաս, թե ինչպես պիտի այդ ամենի տակից դուրս գաս: Պետք է սովորել, թե ինչպես է պետք պարտվել, հետո կանգնել և գնալ առաջ»:
Նաստասյան համոզված է, որ արվեստը տիեզերական երևույթ է. «Շատ երջանիկ եմ, որ այդ ամենի մեջ եմ»:

---

Լավագույն երեք ֆիլմերը

• «Թես» Ռոման Պոլանսկի


• «Փարիզ, Թեքսաս» Վիմ Վենդերս


• «Մարիայի սիրեցյալները», Անդրեյ Կոնչալովսկի

---

Կյանքի բանաձևը համարում է մեկը. բոլորիս խաղաղություն ու սեր է պետք, միասին լինելը բոլորիս համար ամենակարևորն է. լինել նրանց հետ, ում սիրում ես, աշխատել, երազել ու չհանձնվել:
Մեկ էլ հիշում ենք իրեն էլ անակնկալի բերած փաստի մասին. Վենետիկյան կինոփառատոնի այս տարվա պոստերի դեմքն է:
Բաժանվում ենք հյուրանոցի դռների դիմաց, ջերմ համբուրում իրար՝ հաջորդ օրը հանդիպելու ակնկալիքով: Նա արագ հեռանում է, իսկ ես քարացած կանգնել եմ մտքերի մեջ. այսքան հասարակ աստղ ու մի քիչ էլ անհաշտ ինքն իր հետ: Ինչո՞ւ...